Σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες,
Σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα...
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας..
Σήμερα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε τα παιδιά παίζανε με τους φίλους τους ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε 3000.
Κάποτε αγοράζαμε ένα ρούχο και το χαιρόμασταν.
Σήμερα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα στο γείτονα και στον περαστικό.
Σήμερα καλημερίζουμε τα πρωινάδικα της TV.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές και ήμασταν ασφαλείς.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και 5-6 λυκόσκυλα και είμαστε ανασφαλείς.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν βλέπουμε τίποτε.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι μαλακία.
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από την Μπεζενζτάκου.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι το βίντεο που δείχνει ιδιωτικές στιγμές τηλεπαρουσιάστριας.
Κάποτε τα παιδιά βλέπανε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα βλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα σκοτεινό δρομάκι.
Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα.
Σήμερα μας ενοχλεί που αγόρασε καλύτερο αυτοκίνητο από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς.
Σήμερα... μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για το φίλο μας και τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή.... το σήμερα πώς θα το πούμε;"
Αναγνώστης στο troktiko
Κάποτε τα ιδανικά μας ήταν ελευθερία, ανεξαρτησία, Δημοκρατία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα η Ε.Ε. θέλει, η αγορά θέλει, η κυβέρνηση θέλει ...