Η εταιρεία ΜΕΤΕ ΑΕ έχει ξεκινήσει τις εργασίες εξόρυξης λιγνίτη στην περιοχή ‘Γιουρούκι» στο Δ.Δ. Αχλάδας. Σύμφωνα με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων η μεταφορά του λιγνίτη προβλέπεται να γίνει από το υφιστάμενο οδικό δίκτυο. Το τελευταίο διάστημα η εταιρεία προέβει στην αγορά και ενοικίαση εκτάσεων στο Δ.Δ. Μελίτης από ιδιώτες. Σκοπός της είναι η δημιουργία νέου δρόμου που μειώνει κατά πολύ την απόσταση μεταφοράς του λιγνίτη στον ΑΗΣ Μελίτης. Είναι φανερό ότι η Εταιρεία από την πλευράς της να επιδιώκει τη μείωση των δαπανών μεταφοράς για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Από τη δική τους πλευρά οι ιδιώτες πωλητές των εκτάσεων έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν την περιουσία τους για να μεγιστοποιήσουν το δικό τους όφελος. Όμως δεν μπορεί να έχει κανείς την απαίτηση από τις τοπικές αρχές να συνδράμουν με τις αποφάσεις τους στη διευκόλυνση της Εταιρείας, ακυρώνοντας τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που σκοπός της είναι και η προστασία των κατοίκων της περιοχής.
Το κύριο επιχείρημα που προβάλλεται για τη διάνοιξη του νέου δρόμου είναι ότι η μεταφορά του λιγνίτη από τον υφιστάμενο δρόμο είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τους κατοίκους Αχλάδας και Σκοπού. Πάρα πολύ σωστά. Δε νομίζουμε ότι υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι η μεταφορά του λιγνίτη από τον υφιστάμενο δρόμο είναι η σωστή λύση. Σίγουρά πρέπει να βρεθεί άλλος δρόμος αλλά όχι αυτός που επιδιώκει η Εταιρεία. Αν το ενδιαφέρον για την ασφάλεια των κατοίκων της Αχλάδας και του Σκοπού είναι ειλικρινές τότε θα έπρεπε να εκδηλωθεί εδώ και χρόνια και να είχε ζητηθεί από τους αρμόδιους φορείς να υποδείξουν το νέο δρόμο και όχι η Εταιρεία να προσπαθεί να τους φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων. Η πρακτική αυτή της εταιρείας έχει καταγγελθεί και στην περιοχή του Προσήλιου. Επίσης με κάποιο ανεξήγητό τρόπο επιχειρείται να περάσει η άποψη ότι η διάνοιξη του δρόμου θα σημάνει θέσεις εργασίας για το Δ.Δ. Μελίτης. Πως θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας από την αλλαγή του δρόμου μεταφοράς του λιγνίτη, είναι κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι εταιρείες εξόρυξης λιγνίτη ΜΕΤΕ και Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας δραστηριοποιούνται στην περιοχή επειδή ο λιγνίτης βρίσκεται εκεί και για κανένα άλλο λόγο. Δεν είναι δηλαδή εταιρείες που θα μπορούσαν να έχουν τις δραστηριότητες τους σε όποιο μέρος θα ήθελαν και άρα μας έκαναν τη τιμή να μας επιλέξουν. Επιπλέον οι συμβάσεις τους με την πολιτεία και τη δημόσια ΔΕΗ τους επιτρέπουν να λειτουργούν σε ένα άκρως ευνοϊκό για αυτές οικονομικό περιβάλλον. Έχουν λοιπόν ανάγκη και τον τόπο και τους ανθρώπους του και έχουν τουλάχιστον την ηθική υποχρέωση να προσλαμβάνουν τους εργαζόμενους από τις τοπικές κοινωνίες, ως σύγχρονές, κοινωνικά υπεύθυνες εταιρείες. Συνεπώς, όσοι εκχώρησαν τις περιουσίες τους στις εταιρείες ή όσοι εργάζονται σε αυτές ή όσοι συνεργάζονται με αυτές δεν πρέπει να αισθάνονται υποχρεωμένοι απέναντι τους. Το καλό είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες είναι εύρωστες οικονομικά και μπορούν να αποδίδουν στους εργαζόμενους και στην πολιτεία τις υποχρεώσεις τους.
Εκτός όμως από τη τήρηση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων υπάρχουν και άλλοι λόγοι για την αποτροπή της δημιουργίας αυτού του δρόμου.
Συγκεκριμένα:
Ο δρόμος που επιδιώκει η Εταιρεία περνάει δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Δυστυχώς η οικονομία του Δ.Δ. Μελίτης είναι επικεντρωμένη σχεδόν αποκλειστικά στον ΑΗΣ Μελίτης και στα ορυχεία, κάτι που μελλοντικά θα αποδειχθεί καταστρεπτικό. Σε αυτή τη μορφή μονοδιάστατης οικονομικής ανάπτυξης, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου αποτελεί μέρος μιας συμπληρωματικής πρότασης ανάπτυξης. Χάρη σε αυτή την εκκλησία, πιστοί από άλλα μέρη έρχονται για επίσκεψη ή ακόμα και για να τελέσουν κάποιο μυστήριο π.χ. βάπτισή, αναπτύσσοντας έτσι τον προσκυνηματικό τουρισμό. Πρέπει λοιπόν οι τοπικές αρχές να προσπαθήσουν να αναδείξουν ακόμα περισσότερο την περιοχή και να μην επιτρέψουν να γίνει μέρος του εργοταξίου.
Ο τοπικός ΤΟΕΒ έχει επίσης ισχυρές αντιρρήσεις. Πιστεύει ότι η κατασκευή και λειτουργία του συγκεκριμένου δρόμου θα προκαλέσει σοβαρότατες ζημίες στο δίκτυο του. Επίσης οι καλλιεργητές-μέλη του και οι περιουσίες τους θα κινδυνεύουν από την κυκλοφορία μεγάλου αριθμού φορτηγών στην περιοχή.
Μετά την ολοκλήρωση του φράγματος Παπαδιάς, υπάρχει ανησυχία για τον αν μπορεί η υφιστάμενη κοίτη του ποταμού να αντέξει σε περίπτωση υπερχείλισης ή ατυχήματος. Δημιουργώντας γέφυρά με σωλήνες εντός της κοίτης του ποταμού η ανησυχία μεγεθύνεται.
Για όλους όσους θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα αυτό υπάρχει ένα ισχυρό παράδειγμα αποφυγής: Αυτό της Αχλάδας. Σήμερα η Αχλάδα, δυστυχώς για όλους μας, κινδυνεύει να καταντήσει χωριό «ζόμπι». Δηλαδή ούτε νεκρό, ούτε ζωντανό. Εδώ και καιρό αιωρείται η μετεγκαταστασή της αλλά συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει κατατεθεί. Για την κατάσταση που επικρατεί έχουν γίνει αμέτρητές λαϊκές συνελεύσεις, Δημοτικά και Νομαρχιακά συμβούλια αλλά το μόνο εμφανές αποτέλεσμα είναι η ερημωσή της και η απόγνωση αυτών που έχουν μείνει. Οι αρμόδιοι λοιπόν πρέπει να συνδράμουν ώστε να μην επιβεβαιωθεί η παροιμία που λέει ότι «όταν η αρκούδα χορεύει στο σπίτι του γείτονα, θα έρθει και στο δικό σου, είτε για καλό είτε για κακό».
ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.