Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Για όλους

Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Τι ζήτησε ο Πρωθυπουργός απο τον Αη Βασίλη;

Περισσότερα εδώ ... »

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Τα παιδιά γράφουν στον Αη Βασίλη ...

Τα παιδιά παίρνουν χαρτί και μολύβι για να γράψουν στον Αη Βασίλη τι θέλουν για τα Χριστούγεννα.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία έξέδωσαν λεύκωμα με επιστολές παιδιών στον Αη Βασίλη.
Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του λευκώματος των ΕΛΤΑ "Γράμμα στον Αϊ Βασίλη", από το οποίο και δημοσιεύουμε μερικές επιστολές, θα διατεθούν σε ιδρύματα για τα παιδιά.

Μην με αδικήσεις ...
Άι Βασίλη
Ήμουνα καλό παιδάκι αλλά όχι και αγγελούδι. Μην με αδικήσεις...
και δεν μου φέρει δώρο θα κλαίω 2 μέρες"

Πάνω απ' όλα το... Νευροκόπι
"Αγαπητέ Αι-Βασίλη,
Σήμερα έμαθα τη διεύθυνση σου και αποφάσισα να σου στείλω το γράμμα μου, κατευθείαν στο σπίτι σου.
Δώρο; Εδώ σε θέλω κάβουρα!! Λοιπόν Αϊ-Βασίλη μου το καλύτερο δώρο για εμάς τα παιδιά είναι η ειρήνη! Κατά βάθος ώμος, όλα θέλουμε ένα δώρο. Ό,τι και να είναι! Εγώ λοιπόν, φέτος, Αϊ-Βασίλη, Θα ήθελα να μου φέρεις ένα ωραίο λογοτεχνικό βιβλίο, με πολλές σελίδες και πολλά μυστήρια που δεν πρέπει να μείνουν ανεξιχνίαστα.
Αλλά και να μη μου στείλεις τίποτα δεν θα παρεξηγηθώ, φτάνει να μην αποκλειστούμε στην Καβάλα και δεν πάμε στο Νευροκόπι!!!"
Το νου Αϊ-Βασίλη

Αλλιώς αλίμονό σου ...
"Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
Θα ήθελα για την Πρωτοχρονιά να μου φέρεις ένα σκύλο ξανθό Labrador μέσα σε ένα μωβ κουτί με ροζ κορδέλα και το κουτί να έχει δυο τρπες για να ανασαίνει. Α! μέσα στο κουτί να βάλεις νερό και κομμένες εφημερίδες. Στο ζήτησα και πέρσι αλλά δεν μου τον έφερες. Δεν παραπονέθηκα.
Όμως φέτος δεν θέλω αηδίες. Άγιε Βασίλη. Φέρε μου το σκύλο αλλιώς αλίμονό σου!"
Η στιγμή της αλήθειας

Να σου πω κάτι ...
"Αγαπητέ μου Αϊ-Βασίλη,
(..) Να σου πω κάτι:
Εκείνα τα ωραία γράματα που έβλεπες στα γράμματα που σου έστελνα όταν ήμουν 4ων χρονών δεν ήταν δικά μου ήταν της μαμάς μου."
Πάντα υπάρχει μία εναλλακτική
"Αι Βασίλη άμα τύχει και δεν δουλεύει το ασανσέρ ανέβα με τις σκάλες"
Υπάρχει μεζές για όλους
"Επίσης να μπεις από το μπαλκόνι, εκεί θα έχουμε βάλει 10 καρότα για τους ταράνδους σου και άλλα 10 κουλούρια για σένα."
Προπάντων οργάνωση
"... Αλλά για να σε διευκολύνω μέσα στο φακελάκι έχει μια λίστα και έχω σημειώσει ένα Χ σε αυτά που θέλω".

Ο Άγιος καταλαβαίνει
"Αη-Βασίλη
Θέλω κι εγώ ένα δώρο
Θέλω μια μπορτόζα"
... και μία σοκολάτα

Μην με ξεχάσεις
"Άγιε Βασίλη,
Ελπίζουμε το γράμμα μας να σε βρει καλά. Εμείς θα θέλαμε αν μπορείς να μας φέρεις: Θα' θελα ένα πόνι με φτερά,μια κούκλα με φόρεμα και παπούτσια. Εγώ θα 'θελα ένα σκυλάκι, που έχει, ένα, κουμπάκι, που το πατάμε, και γαβγίζει,και τη Βάρβη του μαγικού νησιού, και θα ήθελα ένα μικρόφωνο, που θα έχει ένα κουμπάκι,που το πατάω και ανοίγει,και όταν το ξαναπατάο,να κλείνει.
Η μαμά μου θέλει μια σοκολάτα. Θα ήθελα και ένα σιντί με μουσική μπαλέτου.
Υστερογράφημα: Θα ξέρεις ότι πάω έκτη όμως δεν θα ξέρεις ότι θα καταθέσω στεφάνι"
Μην με ξεχάσεις...

Ο πονόψυχος
"Αγαπημένε μου Αη-Βασίλη.
Είμαι ένα μικρό κοριτσάκι 6,5 χρόνων και πηγαίνω δευτέρα δημοτικού. Ξέρω ότι είσαι πολύ γέρος αλλά πολύ γερός.
Στέλνω χαιρετίσματα σ' όλους τους νάνους σου που φτιάχνουν τα δώρα.
Θέλω μέσα στη σακούλα σου να βάλεις ένα πάρα πολύ μεγάλο δώρο. Και για μένα.
Να πας σ' όλα τα παιδάκια του κόσμου όλα και σε εμένα".


Περισσότερα εδώ ... »

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Έτος 1528: Οι οικισμοί του Καζά Σερβίων. Η ιστορία πρέπει να ξαναγραφεί....

Χάρτης και πίνακας των οικισμών του Καζά Σερβίων το 1528
Για το ιστορικό παρελθόν της περιοχής μας και την κτίση των οικισμών πολλά έχουν γραφεί αλλά όλα βασίζονταν στην προφορική παράδοση, στις αναφορές του ιστορικού Λιούφη (1924), στον κώδκα της Ζάβορδας (1692) και στα στοιχεία της Μονής Μεταμόρφωσης των Μετεώρων (1502).
Με το ανέκδοτο χειρόγραφο οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο που χρονολογείται το 1528 και φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη "Κύριλλος και Μεθόδιος" της Βουλγαρίας στη Σόφια, που μετέφρασε ο καθηγητής Βασίλης Δημητριάδης του Πανεπιστημίου Κρήτης και παρέδωσε στον Γεώργιο Τσότσο, για να το επεξεργαστεί σαν διδακτορική διατριβή, έχουμε νέα και αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την περιοχή μας. Με το οθωμανικό χειρόγραφο έρχονται στο φως στοιχεία που αφορούν τους οικισμούς, τα ονόματα φορολογουμένων, έσοδα από παραγωγή κάθε οικισμού κ. ά. που αλλάζουν πολλά από όσα ξέραμε μέχρι σήμερα.
Οι οικισμοί και τα ονόματά τους
Τριγωνικό: Αναφέρεται ως Δέλινο και όχι με την παραφθορά Δέλνο.
Λιβαδερό: Αναφέρεται με δύο οικισμούς Μόκρου και Νιχώρι.
Πολύρραχο: Αναφέρεται με δύο οικισμούς Ράχοβο και Καλδάδες.
Ελάτη: Αναφέρεται με δύο οικισμούς Μικρή και Μεγάλη Λουζιανή.
Ζιδάνι: Αναφέρεται ως Ζιντάνι.
Φρούριο: αναφέρεται ως Νιζισκό.
Στην απέναντι όχθη του Ρύμνιου αναφέρονται οι οικισμού Βέρβερη και Τούχλι.
Πάδη ως Πάδη.
Κρανίδια: Αναφέρονται με δύο οικισμούς Κρανίκι, Τζιντζιροχώρι και Χούχλιαρι.
Πλατανόρεμμα: Αναφέρονται δύο οικισμοί Ορτάκι, Ματσκοχώρι.
Λάβα: Αναφέρεται ως Λαβανίτσα ενώ δίπλα της υπάρχει και το Νεοχώρι.
Παλιογράτσανο αναφέρονται δύο οικισμοί Γκράτσιανη και Παλιογράτσανο.
Πολύφυτο αναφέρεται ως Φυτίβιανη
Αγία Κυριακή αναφέρεται ως Σκούλιαρι.
Με τα ίδια ονόματα αναφέρονται Μεταξάς, Λαζαράδες, Μικρόβαλτο, Τρανόβαλτο, Ρύμνιο, Γούλες, Καστανιά, Βελβεντό,  Καταφύγι.
Η ιστορία της περιοχής και των οικισμών πρέπει να ξαναγραφεί ...
ΥΓ.: Τα στοιχεία συμπίπτουν και δικαιώνουν τους συγγραφείς της ιστορίας του χωριού Δέλινο (καρτέλα Τουρκοκρατία). 

Περισσότερα εδώ ... »

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
(μια ιστορία που αξίζει να διαβάσετε ...)

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα.
Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.
Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα.
Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.
Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.
Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο.
Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση.
Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δεν μίλησε.
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.
Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».
Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη».
Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις».
«Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της.
«Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».
«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς».
«Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα».
Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.
Αλλά ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, να αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ να απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ότι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».
Στην επόμενη στάση ένα παλληκάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσική. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.
Το παλληκάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι.
Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του.
«Ποιος είναι;», ρώτησε ένας.
«Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος.
«Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος.
«Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος.
«Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία.
Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε:
Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά.
Ήταν Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ
Περισσότερα εδώ ... »

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ο χιονάνθρωπος... και ένα παραμύθι



και ένα παραμύθι του Μάνου Κοντολέων
Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει

Μια φορά κι έναν καιρό, στην κορυφή ενός ψηλού, χιονισμένου βουνού, ζούσε ένας χιονάνθρωπος.
Για μάτια είχε δυο κουκουνάρια, για μύτη ένα βελανίδι, τα χέρια του ήταν δυο ξερά κλαριά από πεύκο, το στόμα του —μια φού­ντα θυμαριού — το είχε χάσει.
Ήταν χειμώνας, έκανε κρύο πάνω στο βουνό κι ένας τέτοιος καιρός άρεσε πολύ στον χιονάν­θρωπο.
Μα κάποιος αγριοκούνελος τον πληροφόρησε πως σε λίγο θα τε­λείωνε ο χειμώνας, θα ερχότανε η άνοιξη με τον ήλιο της και το χιόνι θα έλιωνε.
"Που να πάω για να σωθώ;" ρώ­τησε ο χιονάνθρωπος τον αετό.
Αυτός άπλωσε τη φτερούγα του και του έδειξε κατά το βοριά.
Βρήκε ο χιονάνθρωπος ένα ζευ­γάρι παλιά, ξεχασμένα πέδιλα του σκι, τα φόρεσε και κίνησε προς τα εκεί που του έδειξε ο αετός.
 Έφτασε σε μια πολιτεία, τον εί­δανε τα παιδιά που παίζανε στην πλατεία, τον πήρανε μαζί τους.
"Δες τα μάτια του!" φώναξε η Κατερίνα.
"Τι αστεία χέρια που έχει!" γέλα­σε ο Στέφανος.
Κι ο Κωστής του κόλλησε ένα καπάκι από Κόκα Κόλα για στόμα.
Ο χιονάνθρωπος διασκέδαζε με τα καμώματα των παιδιών, μα δεν ξεχνούσε πως έπρεπε να συ­νεχίσει το ταξίδι του.
Σα νύχτωσε, λοιπόν, κι άδεια­σε η πλατεία, πήρε πάλι τους δρόμους.
"Από εδώ πάνε για το βοριά;" ρώτησε ένα λεωφορείο.
"Πήγαινε στο λιμάνι και τα κα­ράβια θα σου πούνε!" του απά­ντησε το λεωφορείο.
Ο χιονάνθρωπος έψαξε για το λιμάνι, το βρήκε, είδε τα αραγ­μένα καράβια, τα ρώτησε αν ξέ­ρουν πώς πάνε στα βορινά. "Θα σε πηγαίναμε εμείς, μα έχει τρικυμία αυτές τις μέρες και δε σαλπάρουμε" τον απογοήτεψαν τα καράβια.
"Και τώρα τι θα κάνω;" δάκρυσε ο χιονάνθρωπος κι έκανε μια γκριμάτσα και ξεκόλλησε το κα­πάκι της Κόκα Κόλα κι έμεινε ξανά χωρίς στόμα.
Τον είδε έτσι λυπημένο μια βαρκούλα –ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ- τη λέγανε.
"Άντε να σε πάω εγώ!" του είπε κι ο χιονάνθρωπος καταχάρη­κε.
Βολεύτηκε κάπου στην πλώ­ρη κι ανοίχτηκαν στο πέλαγο. Η φουρτούνα ήταν δυνατή. Να κάτι θεόρατα κύματα χτυπάγανε τη βάρκα κι έτριζαν τα γέρικα ξύλα, "κριτς!" ράγισε το σκαρί. Μπήκαν νερά. Πάει, βούλιαξε η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ, βρέθηκε στο βυθό ο χιονάνθρωπος.
Τον είδανε τα ψάρια, τα μικρά τρομάξανε, τα πιο μεγάλα ξαφνιαστήκανε.
Ήταν κι ένας καρ­χαρίας που όρμηξε και "χαπ!" κό­βει ένα κομμάτι από την κοιλιά του χιονάνθρωπου. Μα ήταν παγωμένη η μπουκιά και του πονέσανε οι αμυγδαλές και το 'βαλε στα πόδια ο καρ­χαρίας.
Ο χιονάνθρωπος κοιτούσε γύρω με τα δυο κουκουναρομάτια του, κοιτούσε και χάζευε τα ψάρια, τα φύκια, τα όστρακα και τα κο­χύλια.
Μετά, άρχισε να λιώνει. "Βοήθεια!" φώναξε, αλλά δεν υπήρχε κανείς στον βυθό που θα μπορούσε να τον σώσει. Έλιωσε, λοιπόν, κι έγινε νερό. Ένα αυλάκι παγωμένο, που κά­ποτε ήταν χιονάνθρωπος. Πέρασαν πολλές μέρες, πέρα­σαν μήνες και το νερό αυτό που κάποτε ήταν χιονάνθρωπος, βρέ­θηκε σε μιαν άλλη παραλία. Το έριξαν τα κύματα στα βρά­χια, κύλησε σε μια λακκούβα κι έμεινε εκεί.
Βγήκε ο ήλιος και το ζέστανε, το έκανε μικρές σταγόνες, π' ανα­σηκώθηκαν ψηλά, μέχρι τον ου­ρανό φτάσανε, ενώθηκαν όλες μαζί, φτιάξανε ένα σύννεφο.
Ο άνεμος έσυρε μαζί του το σύν­νεφο, το έφερε πάνω από το βου­νό το χιονισμένο, απ' όπου ο χιο­νάνθρωπος είχε ξεκινήσει κι εκεί το σύννεφο έπεσε σα χιόνι πάνω στην κορυφή.
Κάτι περαστικοί ορειβάτες άρ­χισαν τον χιονοπόλεμο και μετά φτιάξανε ένα χιονάνθρωπο. Του βάλανε δυο κουκουνάρια για μάτια, ένα βελανίδι για μύτη, δυο ξερά κλαριά από πεύκο για χέρια. Μετά φύγανε και ξεχάσανε το στόμα.
Μα αυτό δεν στενοχώρησε τον χιονάνθρωπο. . Ήταν τόσο χα­ρούμενος, που δεν χάθηκε ούτε στην πλατεία, ούτε στη μανια­σμένη θάλασσα, ούτε και στο βυθό με τα κοχύλια του, τα ψά­ρια του κι εκείνον τον απαίσιο, τον κακό καρχαρία του.


Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Τελικά τα δώρα των τριών μάγων δεν ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα, αλλά ... (διαβάστε την αληθινή ιστορία)

Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι οι τρεις μάγοι ξεκίνησαν από την ανατολή, τους οδηγούσε ένα λαμπρό άστρο και ότι ο Ηρώδης τους συνέλαβε αλλά στη συνέχεια τους άφησε ελεύθερους για να τον οδηγήσουν στο νεογένητο θείο βρέφος.
Όμως νέα δεδομένα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τόσα χρόνια είχαμε πέσει σε πλάνη.
Η πραγματική ιστορία των τριών μάγων αποκαλύφθηκε 2010 χρόνια μετά τη θεία γέννηση!
Τα τρία λάθη της ιστορίας των μάγων!
- Τα ονόματα των τριών μάγων δεν ήταν Μελχιόρ, Γάσπαρ και Βαλτάσαρ, αλλά Στρος Καν, Όλι Ρεν και Ζαν Κλοζ Τρισέ!
- Οι τρεις μάγοι δεν ξεκίνησαν από την ανατολή αλλά από τη Δύση!
- Τα δώρα δεν ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα και δεν τα παρέδωσαν ποτέ απευθείας στο χριστό, αλλά τα παρέλαβε ο Ηρώδης!
Η αληθινή ιστορία έχει ως εξής:
Το άστρο που τους οδηγούσε δεν ήταν άλλο παρά η ελληνική κυβέρνηση! Βηθλεέμ η Ελλάδα!
Ο Ηρώδης (Παπακωνσταντίνου) πήρε τα δώρα των τριών μάγων (Τρόικας) της Δύσης και τα προσέφερε στο Χριστό (ελληνικό λαό).
Ποιά ήταν τα δώρα;
Ο Μελχιόρ (Στρος Καν-ΔΝΤ) αντί για χρυσό έφερε την περικοπή των μισθών, των συντάξεων και των επιδομάτων.
Ο Γάσπαρ (Όλι Ρεν-Κομισιόν) αντί για λιβάνι, έφερε την κατάργηση των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
Ο Βαλτάσαρ (Ζαν Κλοντ Τρισέ-ΕΚΤ) αντί για σμύρνα, έφερε τις απολύσεις, την ανεργία και κατάργηση κάθε μορφής πρόνοιας.
Φέτος τα Χριστούγεννα οι καμπάνες δεν θα ηχούν για τις εκκλησιές, αλλά θα ηχούν για τα δεινά που περιμένουν τον ελληνικό λαό!!!
Στο εξής μην περιμένετε να βγει ο ήλιος από την ανατολή ... 
Περισσότερα εδώ ... »

Ο απεργιακός χάρτης της εβδομάσας

Περισσότερα εδώ ... »

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί φέτος δε θα γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά!

Τίποτε δεν λειτουργεί σωστά φέτος στην ιστορία των Χριστουγέννων!
Ο Ιωσήφ
δεν έχει να πληρώσει το πρόστιμο νομιμοποίησης, ώστε η Φάτνη να τακτοποιηθεί ως ημιυπαίθριος. Άσε που φήμες που λένε ότι οι τράπεζες κατέσχεσαν την καλύβα!!!
Η Παναγία δεν παίρνει επίδομα τοκετού (κόπηκε και αυτό) και δεν έχει να πληρώσει τη θερμοκοιτίδα του βρέφους.
Το θείo βρέφος, λένε οι κακεντρεχείς, πήγε σε κατάληψη παιδικού σταθμού στη Βηθλεέμ και δεν λέει να επιστρέψει!
Οι άγγελοι δεν πετάνε λόγω απεργίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας!
Οι τρεις μάγοι συνελήφθησαν από τη FRONTEX ως λαθρομετανάστες!
Τα Δώρα τα κατέσχεσε το ΣΔΟΕ γιατί δεν είχαν παραστατικά!
Οι βοσκοί περιμένουν ακόμα στην ουρά έξω από την αγροτική, που πωλείται, για να ρυθμίσουν τα χρέη τους!
Τα ζωάκια (αρνιά, κατσίκια και γαϊδούρια) δεν παρίστανται στην εκδήλωση, γιατί φοβούνται τους χασάπηδες του ΔΝΤ!
Οι καμήλες περιμένουν το νόμο αναδιάρθωση των συγκοινωνιών, πληροφορίες λένε πως τα δρομολόγιά τους τα κατάργησε το υπουργείο συγκοινωνιών ως ζημιογόνα!
Το αστέρι της Βηθλεέμ δεν θα φωτίζει, γιατί οι αμερικάνοι φοβούνται ότι θα συγκρουστεί με τη γη και απειλούν ότι αν εμφανιστεί να το βομβαρδίσουν!
Τα παιδιά δεν θα πουν τα κάλαντα γιατί αντί λεφτά θα τους δίνουν ξυλοκέρατα και σύκα!
Ο Αηβασίλης αρνείται να πληρώσει διόδια και δεν του επιτρέπουν να περάσει! Χώρια που για τα δώρα του ζητούν να φορολογηθούν με αυξημένο ΦΠΑ και αρνείται να πληρώσει!
Το έλκηθρο επιτάχτηκε, με την την απεργία για την απελευθέρωση των μεταφορικών μέσων, και ο Αηβασίλης αρνείται να το παραλάβει!
Οι τάραντοι κάνουν επίσχυση εργασίας γιατί τους κόπηκαν τα επιδόματα τροφής!
Παρόλα αυτά εγώ σας εύχομαι καλές γιορτές!

Περισσότερα εδώ ... »

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Όπως τα λέει ένας δεκαπεντάχρονος

Περισσότερα εδώ ... »

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Το σύνδρομο του θεατή ... παραφράζοντας τον Martin Niemoller

Το σύνδρομο του «θεατή» και οι συνέπειες του. 
Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ) έγραφε ένα ποίημα όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή» και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοση του σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου .
Περιέγραφε βιωματικά ο Martin Niemoller:
«Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς να μιλήσει για κανέναν».
Σήμερα παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί για τα όσα διαδραματίζονται στην χώρα μας:
«Πρώτα ήρθαν για τους stagers και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.
Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος.
Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.
Έπειτα ήρθαν για εμένα αλλά τότε πια δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει».
Αλλά το ίδιο παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί ως εξής από τον κάθε Ευρωπαίο :
«Πρώτα ήρθαν για την Ελλάδα και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουνα Ελληνας.
Έπειτα ήρθαν για την Ιρλανδία και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Ιρλανδός.
Μετά ήρθαν για την Πορτογαλία και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Πορτογάλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για την Ισπανία και την Ιταλία και πάλι δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ούτε Ισπανός , ούτε Ιταλός…..
Έπειτα ήρθαν για μένα αλλά τότε πια δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει»…
Έστω και με κίνδυνο να γίνω κουραστικός, θα μπορούσα να συνεχίσω την παράθεση τέτοιων παραφράσεων αφού αφορούν «το όλον» του κοινωνικού και πολιτικού μας βίου.
Δεν θα το κάνω! Μπορείτε να το κάνετε εσείς. Ο καθένας ατομικά ! Θα εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε πόσες μορφές της ατομικότητας σας ακουμπά ……
Πηγή: Politis-gr blog

Περισσότερα εδώ ... »

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Καταργούνται εφορίες, γραφεία εκπαίδευσης και νοσοκομεία στη Δυτική Μακεδονία

Οι συνέπειες από την εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ παντού!
Μετά τις ανακοινώσεις για τη διακοπή των δρομολογίων των τρένων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μεταξύ των οποίων και η Δυτική Μακεδονία, έρχονται σαρωτικές αλλαγές και στις υπηρεσίες των μικρών αλλά και των μεγαλύτερων δήμων της περιοχής μας.
Οι αλλαγές που δρομολογούνται από τα υπουργεία Παιδείας, Οικονομικών και Υγείας προβλέπουν: Την κατάργηση των γραφείων εκπαίδευσης στα Σέρβια, στη Σιάτιστα και στην Πτολεμαϊδα.
Την κατάργηση των εφοριών Σερβίων,  Πτολεμαϊδας και Σιάτιστας.
Τη συγχώνευση των νοσοκομείων Κοζάνης και Πτολεμαϊδας.
Για τις συνέπειες των καταργήσεων θα περιμένουμε τις αντιδράσεις των θεσμικών φορέων της περιοχής και τις τοποθετήσεις τους.
ContentSegment_16786309$W1000_H0_R0_P0_S1_V1$Jpg assets_LARGE_t_420_37851537_type11104
Περισσότερα εδώ ... »

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Ανατρίχιασα από συγκίνηση … και ο πολιτικός κόσμος πληρώνει για την πατρίδα …

Στην «ΖΟΥΓΚΛΑ» τα περασμένης Δευτέρας, κάποιοι πολιτικοί έλεγαν ότι ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ και ο πολιτικός κόσμος της χώρας.  Ανατρίχιασα από συγκίνηση ...
Υποθετικός διάλογος
Ένα από τα πολιτικά… θρεφτάρια, πηγαίνει σε μια πλατεία που ήταν κόσμος μαζεμένος και θεώρησε σκόπιμο να πει μερικά λόγια για την κρίση και να τους παροτρύνει ότι είναι απαραίτητες οι θυσίες για να σωθεί η πατρίδα από το ΔΝΤ και από τους Γερμανούς που ξανάρθανε…
- Πρέπει να κάνουμε όλοι θυσίες για την πατρίδα. Και οι συνταξιούχοι των 600 ε. και οι εργαζόμενοι των 500, και οι άνεργοι από χαρτζιλίκι που τους δίνει ο μπαμπάς και οι συμβασιούχοι των 300 και οι έκτακτοι των 150…
- ΕΣΕΙΣ κάνετε θυσίες; ρώτησαν μερικοί.
Και τότε σε μια… κρίση ειλικρινείας, ο πολιτικός απάντησε:
- Και βέβαια κάνω. Τις μεγαλύτερες από όλους σας… Να προχθές απέλυσα μια γκόμενα…
- Γκόμενα;
- Ναι. Συντηρούσα πέντε γκόμενες. Την μια την έδιωξα και τα έξοδα που χαλούσα για πάρτη της θα τα δώσω για να σωθεί η πατρίδα… Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
- Αλλά;
- Θα δώσω και δύο τα εκατό από τις μίζες που παίρνω. Συνήθως στη Βουλή με αποκαλούσαν «ο κύριος 20%. Τώρα θα με αποκαλούν «ο κύριος 18%». Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…
-  Δίνετε κι άλλα;
- Ναι δίνω και από τις προμήθειες. Θα παίρνω βέβαια κάποια εκατομμύρια ως προμήθεια από διάφορα μηχανήματα και πολυμηχανήματα που αγοράζει το Κράτος αλλά καμιά δεκαριά χιλιάρικα θα τα δώσω για την πατρίδα. Ποιος από σας δίνει ολόκληρα δέκα χιλιάρικα για την πατρίδα; Ψιλολόγια δίνετε… Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…
- Υπάρχει και άλλο;
- Θα απολύσω δύο από τα 13 άτομα που απασχολώ και οι αμοιβές τους θα πάνε για την πατρίδα.
- 13 άτομα;
- Ναι. 13 υπαλλήλους.. Ο ένας υποκλίνεται όταν πλησιάζω στην μερσεντές μου, ο δεύτερος μου ανοίγει την πόρτα, ο τρίτος την κλείνει, ο τέταρτος οδηγεί, ο πέμπτος την ανοίγει για να κατέβω, ο έκτος ανοίγει την πόρτα του ασανσέρ, ο έβδομος υποκλίνεται έξω από το ασανσέρ, ο όγδοος μου βάζει το τσιγάρο στο στόμα, ο ένατος το ανάβει, ο δέκατος μου ξεκουμπώνει το φερμουάρ κάθε που θέλω να ουρήσω, ο εντέκατος με… βοηθάει να ουρήσω, ο δωδέκατος κουβαλάει μια βεντάλια στο γραφείο μου και ο 13ος μου κάνει αέρα…
Θα απολύσω τον όγδοο και τον ένατο γιατί κόβω το τσιγάρο. Και δύο μισθοί πάνε για την πατρίδα…
Ποιος από σας δίνει δύο μισθούς για την πατρίδα;
Είδατε που οι δικές μου θυσίες είναι απείρως μεγαλύτερες από τις δικές σας;
Κάποιος το είπε… αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος; Τι ακριβώς είπε;
Ότι αν – υποθετικά – πάει ελληνική κυβέρνηση στη Σαχάρα, η πρώτη της δουλειά θα είναι να κάνει… εισαγωγή άμμου.
Τμήμα από την ανάρτηση της  Αλεξάνδρας Μαρίας Τράγκα στον Κονδυλοφόρο
Περισσότερα εδώ ... »

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Η ΔΕΗ ακύρωσε οριστικά την κατασκευή του φωτοβολταϊκού στην Κοζάνη

Ακύρωσε οριστικά η ΔΕΗ την απευθείας συνεργασία με την αμερικανική SunEdison για την κατασκευή του μεγαλύτερου φωτοβολταϊκού πάρκου της Ευρώπης στην Κοζάνη και προχωρεί τις επόμενες ημέρες σε διεθνή διαγωνισμό για να επιλέξει συνεταίρο.
«Δεν αποκλείεται, ο συνεταίρος αυτός να είναι ακόμη και η SunEdison εφόσον συμμετάσχει στο διαγωνισμό, αλλά πλέον η ΔΕΗ θα έχει το 51% στη συνεργασία» είπε στο «Βήμα» κορυφαία πηγή της ΔΕΗ, για ένα έργο που έχει δημιουργήσει μεγάλες τριβές εντός και εκτός επιχείρησης.
Προ ημερών το Δ.Σ. της επιχείρησης πήρε απόφαση ότι η επένδυση θα γίνει μέσω διαγωνισμού αλλά σήμερα διευκρινίστηκε οτι θα είναι ανοιχτός (και όχι με μικρή λίστα πρόσκλησης ενδιαφέροντος) διεθνής, πλειοδοτικός και θα αφορά μόνον το 49% της κοινής εταιρείας.
Το φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνη δυναμικότητας 200 Μεγαβάτ, που θεωρείται κολοσσιαίο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και απο τους επικριτές του έχει χαρακτηριστεί «μεγάλος λευκός ελέφαντας», θα κατασκευαστεί σε έκταση 6.500 στρεμμάτων, αν και τα τεχνικά, οικονομικά, νομικά και διοικητικά προβλήματα που το εμποδίζουν μέχρι στιγμής, δεν έχουν επιλυθεί. Ο προϋπολογισμός του έργου θα ξεπεράσει το 1,2 δισ. ευρώ, συνεπώς η χρηματοδότηση παραμένει βασικό ζητούμενο.
Μέσα στο Δεκέμβριο η ΔΕΗ θα κάνει και αίτηση στην ΡΑΕ, σε φάκελλο που θα περιέχει όλα τα στοιχεία του έργου.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε την άνοιξη, με τους αμερικανούς επενδυτές της SunEdison να εμφανίζονται στα γραφεία της ΔΕΗ και μάλιστα με «γερές πλάτες» όπως είπαν στη Χαλκοκονδύλη και να ζητούν κοινή εταιρεία κατασκευής, στην οποία θα κατείχαν το 51% και φυσικά το μάνατζμεντ ενω ζητούσαν απο τη ΔΕΗ να προωθήσει όλες τις απαραίτητες ρυθμίσεις χωροταξίας, απαλλοτριώσεων και περιβαλλοντικών θεμάτων.
Ο Πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Α. Ζερβός αφού μίλησε με τους υπηρεσιακούς και τους νομικούς της επιχείρησης, σταδιακά επιβράδυνε την εξέλιξη του έργου και τελικά την ακύρωσε, προχωρώντας σε διαγωνισμό αλλά και δημιουργώντας αρκετές ενδοκυβερνητικές αντιπάθειες.
Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα
Περισσότερα εδώ ... »

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Ο τελετάρχης αναφώνησε: Να ετοιμάζεται η …

Ασφαλώς δεν αποτελεί έκπληξη το ότι η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αναγκάστηκε τελικά να προσφύγει στο διεθνές νομισματικό ταμείο. Πολύ περισσότερο δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ακολουθήσουν την πορεία, την οποία πρώτη έλαβε η χώρα μας.
Ήδη ο “τελετάρχης” αναφώνησε: Να ετοιμάζεται η Πορτογαλία. Οι λαοί, το ζαλισμένο κοπάδι κατά Τσόμσκυ, παρακολουθούν σαστισμένοι την πορεία της διεθνούς οικονομίας, από την οποία εξαρτάται και η οικονομία του κάθε νοικοκυριού. Είναι εντυπωσιακό το ότι αρκετοί πολίτες στη χώρα μας παραμένουν καρτερικοί βαρυνόμενοι ίσως και από τύψεις καθώς έχουν πεισθεί ότι όλοι μαζί τα φάγαμε αυτά που φαγώθηκαν.
….
Μάλιστα η Ιρλανδία προβαλλόταν κατά καιρούς ως παράδειγμα προς μίμηση!
Πώς λοιπόν κατέληξε στο να μην μπορεί να ανταπεξέλθει και αυτή στις υποχρεώσεις της εκ του δανεισμού; Ίσως να βγει και εκεί κάποιος πολιτικός να διακηρύξει ότι “όλοι μαζί τα φάγαμε”!
Η διεθνής της απάτης, η οποία κατευθύνει τα της οικονομίας μέσω του απολύτως ελεγχομένου χρηματιστηριακού, τραπεζικού και πολιτικού παιχνιδιού έχει να επιτελέσει πλέον ευχερέστατο έργο.
Αυτοί και όχι ανύπαρκτοι οικονομικοί νόμοι ή συγκυρίες ανάλογες με τη “θεά” τύχη των ψευδοεπιστημόνων καθορίζουν την άνοδο και πτώση των τιμών στο χρηματιστήριο.
Αυτοί δίνουν εντολές και οι κατά τόπους εκπρόσωποί τους εκμαυλίζουν τους απλήστους για κέρδη να δοκιμάσουν ένα παιχνίδι, του οποίου αγνοούν ακόμη και τους στοιχειώδεις κανόνες με συνέπεια να χάσουν τις οικονομίες τους.
Αυτοί κανονίζουν πότε θα δανείσουν και με ποιούς όρους, ώστε να έχουν εγγυημένα τα υπερκέρδη εκ του δανεισμού.
Αυτοί στήνουν εξωθεσμικούς μηχανισμούς, οι οποίοι βαθμολογούν πιστωτικά ιδρύματα αλλά και χώρες. Και με βάση τη βαθμολογία αυτά μπορούν να δανείζονται από τους παγκόσμιους οικονομικούς κολοσσούς, προκειμένου να αντιμετωπίζουν τη στενότητα ρευστότητας.
Και όταν αυτοί κρίνουν την στιγμή κατάλληλη, εξαπολύουν τη θύελλα.
Γνωρίζουν τα πάντα, καθώς ελέγχουν τα πάντα, πλην όμως παρουσιάζουν τις εξελίξεις ως απολύτως τυχαία συμβάντα, ακόμη πιό τυχαία από τις καταστροφές σε περιοχές γύρω από μπαζωμένα ρέματα!
Σε πρώτη φάση αποφασίζουν να αποτρέψουν την καταστροφή της χώρας, την οποία θέτουν υπό την “προστασία” τους δανείζοντάς την όμως με υψηλό επιτόκιο ως “φιλάνθρωποι”. …
Οι λαοί που αποχαυνώθηκαν με τα δάνεια, μέσω των οποίων υποθηκεύτηκε η χώρα τους, αρχίζουν να αισθάνονται τις συνέπειες. Τότε όμως που ολούθε γύρω τους όρθωναν τείχη εκείνοι υπνωτισμένοι από τη σαγήνη των δημαγωγών εκάθευδαν. Δεν είχαν προσέξει ότι όλα τα σύμφωνα λιτότητας και σταθερότητας ουδεμία φροντίδα ελάμβαναν για την εξασφάλιση εργασίας στους πολίτες.
Η παγκοσμιοποίηση οδήγησε στον σχηματισμό επενδυτικών παραδείσων σε κάποιες περιοχές του πλανήτη και στην κατάρρευση της εγχώριας παραγωγής, βιομηχανικής αλλά και αγροτικής, σε πλείστες άλλες. Το συσσωρευμένο κεφάλαιο επενδύεται σε αγορές φθηνού εργατικού κόστους και ισχνότατης εργατικής νομοθεσίας υπό ποικίλα καθεστώτα.
Συνεπώς για ποιά ανάκαμψη της οικονομίας γίνεται λόγος; Για ποιές επενδύσεις κεφαλαίων σε χώρες που έχασαν όλα τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα; Προφανώς η ύφεση θα παρατείνεται, η ανεργία θα διογκώνεται, η παραγωγή θα μειώνεται, τα αποθεματικά θα τείνουν να εξαντληθούν και η γενιά των προνομιούχων που έχοντας εξασφαλίσει σύνταξη συντηρεί τη μείζονα οικογένεια θα εκλείψει!
Θα χορτάσουν τότε οι άπληστοι δανειστές, ώστε να μας υποδείξουν να πτωχεύσουμε; Ασφαλώς όχι.
Εκτός από τον πλούτο που σωρεύσαμε με τα δάνεια και την εργασία μας υπάρχει και ο πλούτος της γης.
Πέρα από τα οικονομικά παιχνίδια υπάρχουν και τα άλλα γεωστρατηγικής.
Ας θυμηθούμε τον προ ετών λόγο της προέδρου της Βουλής μας προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον οποίο συνιστούσε να συμβιβαστούμε με την κατάσταση της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Τότε όμως παρακολουθούσαμε τις “ενημερωτικές” εκπομπές της πλουραλιστικής ιδιωτικής τηλεόρασης και δεν δώσαμε προσοχή στα λεχθέντα.
Και τώρα που ακόμη τρώμε από τα ταμιευμένα δεν κατανοούμε το νόημα των λόγων. Αύριο ίσως.
Ίσως να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και να αναζητήσουμε μαζί με τη χαμένη μας εθνική κυριαρχία και την χαμένη προσωπική αξιοπρέπεια. Πάντως στον κατήφορο τον δικό μας πορεύονται και πολλές άλλες χώρες.
Μετά την Πορτογαλία θα ακούσουμε τον “τελετάρχη” να λέει:
Να ετοιμάζεται η Ισπανία και μετά η Ιταλία
Βλέπω στο βάθος και τη “μεγάλη” Γαλλία να οδηγείται στον κατήφορο.
Μόνη και αγέρωχη η Γερμανία, τη βιομηχανική παραγωγή της οποίας προμηθεύεται η άρχουσα τάξη του ιδιοτύπου κινεζικού καθεστώτος.
Τί περιμένει η πρωίμως παρακμασμένη ΕΕ; Ποιός θα ρίξει πρώτος το σύνθημα “ο σώζων εαυτόν σωθείτω”; Μήπως πρέπει να αρχίσουν τα προβλήματα και για τη Γερμανία (κάποτε θα αρχίσουν), για να τεθεί τέρμα στο ψευδές όραμα των δήθεν ενωμένων λαών, τους οποίους “τσουβάλιασαν” τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για να τους οδηγήσουν στον εκφυλισμό πρώτα και μετά στην ανέχεια και στην απόγνωση;
…. ολόκληρο το άρθρο στο Αντίβαρο
Περισσότερα εδώ ... »