ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ 1893 Χαρίλαος Τρικούπης: Δυστυχώς επτωχεύσαμεν ...

Επίκαιρη όσο ποτέ η φράση του Χαρίλαου Τρικούπη «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», που αναφώνησε στη Βουλή, στην εκπνοή της 7ης πρωθυπουργικής του θητείας, και μετά την κατάρρευση του μεγαλεπήβολου σχεδίου του για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους.

Η κατάσταση, στα τέλη του 19ου αιώνα, σε ό,τι αφορούσε τα οικονομικά της Ελλάδος, κατά το μάλλον ή ήττον, δεν απέχει πολύ από τη σημερινή δεινή θέση στην οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα ανάλογες πολιτικές που ακολουθήθηκαν από τη γένεση του ελληνικού κράτους, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, σε πολλά σημεία, να προσομοιάζει με τη σημερινή.

Την περίοδο εκείνη, η ελληνική οικονομία ήταν επηρεασμένη από τα διεθνή γεγονότα, της αστάθειας και των κρίσεων. Μέσα σ’ ένα διεθνές, ανταγωνιστικό πλαίσιο, στο οποίο παρατηρείται η εξαγωγή κεφαλαίων, από τις ανεπτυγμένες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, υπό τη μορφή δανεισμού, δεν άφησε ανεπηρέαστη την Ελλάδα. Αν και στην Ελλάδα, την εποχή εκείνη, επήλθαν τομές, με το στρώσιμο δρόμων και σιδηροδρόμων, τη σύνταξη στρατού και ναυτικού, εντούτοις, τα άχθη που προκάλεσαν οι άστοχες ενέργειες δεκαετιών, οδήγησαν σε οικονομικό αδιέξοδο.

Μεταξύ των ετών 1880-1890 το κράτος συνήψε 8 εξωτερικά δάνεια, συνολικού ύψους 630 εκ. δραχμών και 5 εσωτερικά, ύψους 130 εκ. δραχμών για τον εκσυγχρονισμό του. Η δανειακή επιβάρυνση της χώρας είχε, αναπόδραστα, αντίκτυπο στη φορολογική πολιτική. Η περίοδος αυτή καταχωρήθηκε στη μνήμη του λαού ως η εποχή της αύξησης των φόρων και της επιβολής νέων, έμμεσων (οινοπνευματώδη, τσιγάρα).

Επίσης, οι συνεχείς υποτιμήσεις της δραχμής κατέστησαν τις ετήσιες τοκοχρεολυτικές δόσεις, για τον κρατικό προϋπολογισμό, δυσβάστακτες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ότι το 1998, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, η Ελλάδα κατάφερε την αποπληρωμή δανείου, που είχε συνάψει ο Τρικούπης με την Τράπεζα της Γαλλίας.

Συνεπώς, η ανικανότητα της εξισορρόπησης των δαπανών από τα δάνεια, με τους εγχώριους πόρους, οδήγησε τον Χ. Τρικούπη, το Δεκέμβρη του 1893, να ανακοινώσει στη Βουλή τη χρεοκοπία του κράτους. Στις επόμενες εκλογές, του Απριλίου, ο Τρικούπης εισέπραξε τη δυσφορία του κόσμου με τα χαμηλά ποσοστά που πήρε το κόμμα του. Έτσι, οδηγήθηκε στην έξοδο από την πολιτική ζωή

Στη συνέχεια, η χώρα διοργάνωσε τους 1ους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής, το 1897 έχασε τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, ακολούθως μετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους, τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τη μικρασιατική εκστρατεία -υπέστη τις συνέπειες της καταστροφής και της προσφυγιάς-, το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο σπαραγμό που έπεται, γεγονότα που την έπληξαν ανεπανόρθωτα.

Η πορεία της Ελλάδας, από τον καιρό που συστάθηκε σε κράτος το 1830, ήταν πορεία οικονομικής εξάρτησης από τις μεγάλες δυνάμεις, που σε μεγάλο βαθμό επηρέαζαν τις εσωτερικές εξελίξεις και επιλογές της (λ.χ. σχέδιο Μάρσαλ - δόγμα Τρούμαν).

Προειδοποιήσεις για επανάληψη του δυστυχώς επτωχεύσαμεν (επιλογή).

Ενώ οι πολιτικοί έβλεπαν προς τα πού οδηγούσε αυτή η κατάσταση, αντί να πάρουν τα αναγκαία μέτρα καταστολής, φαινομένων διασπάθισης και σπατάλης των χρημάτων του Δημοσίου, από μη ορθολογιστικές επιλογές, σκάνδαλα και ύποπτες συναλλαγές, περιορίζονταν σε διαπιστώσεις και όχι σε πράξεις.

1984 Ανδρέας Παπανδρέου: «Η Ελλάς θα εξαφανίσει το δημόσιο χρέος ή το δημόσιο χρέος θα εξαφανίσει την Ελλάδα».

1992 Κώστας. Μητσοτάκης: «Κάθε Έλληνας που γεννιέται είναι χρεωμένος με 1 εκ. δραχμές»

2000-2007 Τα σκάνδαλα των «ομολόγων», της «Siemens» και του «Βατοπεδίου».

2010 Το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 13% του ΑΕΠ!
Και επιτήρηση.

Από την εφημερίδα «Σημερινή» του Κυριάκου Σ. Κολοβού