Σάββατο βράδυ, δυο μέρες πριν την αυγουστιάτικη πανσέληνο, στη βασιλική του Αγίου Αχίλλειου, στο χώρο που η UNESCO ανακήρυξε σαν έναν από τους πέντε επίγειους παράδεισους, πραγματοποιήθηκε η 22η εκδήλωση «ΠΡΕΣΠΕΣ 2010».
Η Ελλη Πασπαλά ερμήνευσε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Δήμου Μούτση, του Σταύρου Ξαρχάκου όλα σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, με τον Ξαρχάκο να διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής.
Χιλιάδες κόσμου από τη δυτική Μακεδονία αλλά και από πιο μακριά κατέκλυσαν το νησάκι του Αγίου Αχίλλειου, η παραλία της μεγάλης και της μικρής Πρέσπας έγιναν πάρκινγκ, γέμισαν από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ο χώρος έσφυζε από ζωή.
Κυριακή πρωί λίγες ώρες μετά τη μεγάλη εισβολή των απανταχού ρομαντικών, των απανταχού φιλόμουσων, των απανταχού φίλων των αυγουστιάτικων εκδηλώσεων, η περιοχή πάλι έρημη, οι κάτοικοι πάλι στα χωράφια τους στις δουλειές τους ήσυχοι όπως και την προηγούμενη μέρα σκουπίζουν τον ιδρώτα τους από τον ήλιο και την κούραση του χωραφιού.
Τα καταλύματα της περιοχής ξενώνες, ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια ακόμα και τη βραδιά της εκδήλωσης δεν γέμισαν.
Όσους κατοίκους βρήκαμε και τους ρωτήσαμε για την εκδήλωση, μας είπανε ότι δεν την παρακολούθησαν και οι περισσότεροι ειρωνεύτηκαν τους διοργανωτές. Τα «Πρέσπεια γίνονται για να προβληθούν οι πολιτικοί και οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες, μας λένε, δεν γίνονται για τους κατοίκους της περιοχής. Κάθε χρόνο μας θυμούνται τον Αύγουστο και μετά μας ξεχνούν, είκοσι χρόνια και τα προβλήματα των κατοίκων παραμένουν άλυτα. Ο ίδιος δρόμος, η ίδια δύσκολη πρόσβαση στη Φλώρινα και στην Καστοριά, η ίδια απομόνωση, η ερήμωση της περιοχής συνεχίζεται». Αυτό δείχνει και η συρρίκνωση του πληθυσμού που το 2001 άγγιζε τους 2000 κατοίκους και σήμερα μόλις ξεπερνά τους χίλιους. «Όταν θα ολοκληρωθούν οι υποσχέσεις, δεν θα υπάρχει κόσμος στην περιοχή» μας λένε. «Σε λίγα χρόνια, στον παράδεισο της UNESCO θα χρειαστεί να φέρουνε και τον Αδάμ με την Εύα, για να ξεκινήσει η ζωή» μας λέει ο Νίκος ένας νέος που επιμένει να μένει στην περιοχή.
Η φιλοσοφία των εκδηλώσεων, είναι οι «Πρέσπες να γίνουν διεθνικές και βαλκανικές», αλλά τα σύνορα είναι ακόμα κλειστά! Ο γύρος της λίμνης δεν είναι ελεύθερος, επικοινωνία με τις άλλες πλευρές Αλβανία και FYROM δεν υπάρχει, πώς θα γίνουν διεθνικές και βαλκανικές;
Κάποτε πρέπει να σταματήσουν αυτού του είδους οι εκδηλώσεις που κάποιοι μόνιμα αρμέγουν τον κρατικό κουρβανά, χωρίς να προσφέρουν τίποτα στις τοπικές κοινωνίες και πολλά στον εαυτό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή