Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Παρέμβαση φορέων και κινήσεων πολιτών για τα ζητήματα της ενέργειας

Δημόσια παρέμβαση για τα ζητήματα της ενέργειας, με έμφαση στην ηλεκτροπαραγωγή, επιχειρούν φορείς και κινήσεις πολιτών, οι οποίοι έχουν συνδέσει τη δράση τους με πλήθος ενεργειακών δραστηριοτήτων και τις επιπτώσεις τους, σε όλη τη χώρα. Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται σαν συνέχεια της συνάντησης εκπροσώπων τους, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαρτίου 2009, στην Αθήνα και σαν επιστέγασμα μιας σταθερής σχέσης ενημέρωσης, ανταλλαγής εμπειριών και αλληλοϋποστήριξης, η οποία γίνεται καθημερινά και πιο ουσιαστική.
Με την παρέμβασή μας θέλουμε να υπογραμμίσουμε, με τον πιο σαφή τρόπο:
• Την απόφασή μας να συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε σε όλα τα μέτωπα των ενεργειακών εξελίξεων, είτε αυτές αφορούν τοπικές δραστηριότητες και τις επιπτώσεις τους, είτε αφορούν παρεμβάσεις σε εθνική κλίμακα και μακροχρόνιους σχεδιασμούς
• Τη διάθεσή μας να διεκδικήσουμε σαν τοπικές κοινωνίες και σαν κοινότητες ευαισθητοποιημένων – ενεργών πολιτών το ρόλο που μας αντιστοιχεί στις διαδικασίες λήψης των όποιων αποφάσεων, μακριά από οποιαδήποτε παθητική ή μοιρολατρική αντίληψη και στάση
• Την πρόθεσή μας να αναζητήσουμε και να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός ευρύτερου κινήματος για τα ζητήματα της ενέργειας, που θα συνενώνει όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται. Ενός κινήματος που θα ενσωματώνει στη δράση του και τους ευρύτερα αποδεκτούς στόχους του διεθνούς περιβαλλοντικού κινήματος, για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, την εξοικονόμηση ενέργειας και τη γενναία συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο
Η χρονική στιγμή, κατά την οποία εκδηλώνεται η πρωτοβουλία μας, σημαδεύεται από μια σειρά σημαντικά γεγονότα, όπως: η κυβερνητική αναδίπλωση στο θέμα του λιθάνθρακα, τα απανωτά περιβαλλοντικά “επεισόδια” στις λιγνιτικές μονάδες, η εξαγγελία νέων λιγνιτικών μονάδων, οι επεκτάσεις λιγνιτωρυχείων και οι αναγκαστικές μετεγκαταστάσεις οικισμών, η διαφαινόμενη ραγδαία και ανεξέλεγκτη στροφή σε μονάδες φυσικού αερίου, η επιμονή στην προσπάθεια εξωραϊσμού της πυρηνικής ενέργειας, τα προβλήματα στην αξιοποίηση των ΑΠΕ, η συνέχιση της λογικής των μεγάλων φραγμάτων, οι επεκτάσεις των μονάδων διύλισης πετρελαίου. Τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές σκηνικό για το περιβάλλον και για το μέλλον του πλανήτη, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου και των κλιματικών αλλαγών που αυτό συνεπάγεται. Φαινόμενα και αλλαγές που οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στις κάθε είδους ενεργειακές δραστηριότητες.
Όλα αυτά ένα πράγμα υπαγορεύουν: μια ριζική στροφή στη λογική με την οποία χαράσσεται και υλοποιείται η ενεργειακή πολιτική. Μπορεί το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής να δήλωσε, πρόσφατα, ότι αδυνατεί να διαμορφώσει (πριν το φθινόπωρο) πρόταση για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας, λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργεί η οικονομική κρίση. Από την πλευρά μας, χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες ότι καλύπτουμε αυτό το κενό, αισθανόμαστε την υποχρέωση να δώσουμε στη δημοσιότητα ένα βασικό κορμό εκτιμήσεων και προτάσεων, που αποτελούν το συμπύκνωμα των επιμέρους εμπειριών μας.
Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκουμε να ανατροφοδοτήσουμε έναν ευρύτερο διάλογο για τα ζητήματα της ενέργειας, να συνδέσουμε τις δραστηριότητές μας με τους προβληματισμούς άλλων πρωτοβουλιών (για τη φυσιογνωμία των πόλεων, το συγκοινωνιακό και τις μετακινήσεις, την ποιότητα των κτιριακών κατασκευών, τα καταναλωτικά πρότυπα και μοντέλα κλπ.), προκαλώντας την ενεργοποίηση και ευαισθητοποίηση περισσότερων συμπολιτών μας.
Καλούμε τους φορείς και τις συλλογικότητες, που έχουν έναν αντίστοιχο προβληματισμό, να συνυπογράψουν το κείμενο που δημοσιοποιούμε σήμερα και να συμβάλλουν σε μια συλλογική προσπάθεια επεξεργασίας ενός εναλλακτικού ενεργειακού μοντέλου.

Το κείμενο της παρέμβασης θα το βρείτε εδώ Κείμενο της παρέμβασης

Οι φορείς και κινήσεις πολιτών:
• Αντιπυρηνικό παρατηρητήριο Μεσογείου
• Οικο-δίκτυο Δυτικής Μακεδονίας
• Οικολογική κίνηση Κοζάνης
• Οικολογική κοινωνική - παρέμβαση Πτολεμαΐδας
• Σύλλογος για την καταπολέμηση της ανεργίας και για την ανάπτυξη Αγ. Δημητρίου – Ρυακίου
• Σύλλογος περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής δήμου Δημ. Υψηλάντη
• Σύλλογος πληττομένων Μαυροπηγής
• Δίκτυο οικολογικών οργανώσεων Αιγαίου
• Σύλλογος προστασίας Αράχθου
• Πανελλαδική κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου
• Περιβαλλοντική οργάνωση “Αχελώου ρους”
• Επιτροπή αγώνα κατά των επεκτάσεων των ΕΛΠΕ (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ) και των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ
• Ενεργοί πολίτες Εύβοιας
• Ένωση Ταμυναίων πολιτών "Παρέμβαση" (Αλιβέρι)
• Παναιτωλοακαρνανικό μέτωπο
• Πολίτες της Αττικής για την ενέργεια
• Πρωτοβουλία για τη σωτηρία του Κορινθιακού
• Πρωτοβουλία πολιτών Θεσσαλονίκης ενάντια στο λιθάνθρακα
• Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος περιοχής Αλιβερίου
• Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
• Πολίτες κατά του λιθάνθρακα

Περισσότερα εδώ ... »

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΟ ΠΡΟΣΗΛΙΟΥ

Τρεις Λόγοι που προκαλούν τη Λογική και το Θυμικό μου
του Οδυσσέα Παπαθανασίου
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων Τριγωνικού, Πολυρράχου και Προσηλίου εναντίον του λιγνιτωρυχείου στο Προσήλιο προκάλεσαν την αντίδραση της εταιρείας και των εργαζομένων σε αυτήν, κυρίως των φορτηγατζήδων, με συνέπεια η περιοχή να εμφανιστεί διχασμένη για την επαναλειτουργία ή μη του ορυχείου. Με την εξέλιξη αυτή των γεγονότων δοκιμάστηκαν τα όρια της λογικής και του θυμικού μου, τουλάχιστον στα τρία σημεία που ακολουθούν.
1. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας γης και κατοικίας είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπου στην εποχή της αστικής δημοκρατίας που ζούμε και το θεωρούμε όλοι αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο. Από την ενημερωτική καμπάνια της Επιτροπής αγώνα εναντίον του λιγνιτωρυχείου έμαθα ότι το συγκεκριμένο αυτό δικαίωμα που έχω στο πατρικό μου σπίτι στο Τριγωνικό και την κληρονομιά δύο αγροτεμαχίων στη ζώνη επέκτασης του ορυχείου καταλύεται για εθνικούς λόγους. Ποιοι είναι οι εθνικοί λόγοι; Μία ιδιωτική εταιρεία, η Μ.Ε.Τ.Ε, εξασφάλισε για λογαριασμό της την εξόρυξη του κοιτάσματος λιγνίτη που βρίσκεται στην περιοχή αυτή και δικαιούται ανά πάσα στιγμή να απαλλοτριώσει αναγκαστικά τα αγροκτήματά μου και να γκρεμίσει το σπίτι μου. Το κάρβουνο που βγάζει η Μ.Ε.Τ.Ε., το πουλάει στη γνωστή ΛΑΡΚΟ με το αζημίωτο και των δύο. Τώρα, τι σχέση έχουν οι συγκεκριμένες δραστηριότητες των εταιρειών αυτών με το εθνικό συμφέρον, ώστε να στερούμαι του συνταγματικού μου δικαιώματος, δεν μπόρεσα να το κατανοήσω. Η λογική μου δεν το χωρά και η συναισθηματική μου σχέση με την πατρική κληρονομιά δυναμιτίζει και το θυμικό μου.
2. Το δικαίωμα στην εργασία και η απώλεια / δημιουργία θέσεων εργασίας στην περιοχή αποτελεί το δεύτερον φλέγον θέμα. Η περιοχή μας είναι αγροτική και οι εκτάσεις που θα γίνουν ορυχείο περιλαμβάνουν καλλιέργειες, στάνες, κατοικίες στο Τριγωνικό και διάφορες άλλες υποδομές αιώνων, συμπεριλαμβανομένων και εδαφών αποδεδειγμένου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Η μετατροπή του οικοσυστήματος αυτού σε λιγνιτωρυχείο σημαίνει, μεταξύ των άλλων, απώλειες θέσεων εργασίας αγροτών και κτηνοτρόφων και μηδενισμό της παραγωγής των συναφών αγαθών, τα οποία ως γνωστόν είναι άριστης ποιότητας, περιζήτητα και σε ανεπάρκεια. Οι απώλειες αυτές είναι ανυπολόγιστες όχι μόνο σε οικονομικά μεγέθη, αλλά και σε ιστορική εμπειρία που συσσωρεύτηκε από την ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή. Για την εταιρεία, κατά ένα περίεργο τρόπο, οι αγρότες και οι γεωργοί δεν θεωρούνται εργαζόμενοι και οι θέσεις εργασίας που κατέχουν δεν προσμετρούνται στις εκτιμήσεις της για την απασχόληση. Μετράει μόνο τι προσφέρει, όχι τι καταστρέφει, αν και πάλι το επιχείρημα της απασχόλησης που προβάλλει καταρρίπτεται ως έωλο, από το γεγονός ότι οι απασχολούμενοι από τα τρία πληττόμενα χωριά στο ιδιόκτητο ορυχείο της μετρούνται με τα δάχτυλο του ενός χεριού, στα δέκα χρόνια της δραστηριότητάς της.
Η περίπτωση των φορτηγατζήδων που συμμετείχαν στην αντισυγκέντρωση είναι βέβαια διαφορετική, γιατί υπάρχουν, όντως, άνθρωποι της ευρύτερης περιοχής που συντηρούνται με τη μεταφορά του λιγνίτη. Αναγνωρίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάθε δικαίωμα να επιδιώκουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Το δικαίωμα αυτό, ωστόσο, έχει κάποια ηθικά όρια, τα οποία τελειώνουν εκεί όπου αρχίζουν τα αναφαίρετα δικαιώματα επιβίωσης του «άλλου». Οι αυτοκινητιστές, ως ντόπιοι άνθρωποι του μόχθου, έχουν ενσυναίσθηση των ορίων αυτών, δεν στηρίζουν το βιοπορισμό τους στον αφανισμό των «άλλων» εν προκειμένω των αγροτών. Οι αγρότες της περιοχής δεν χάνουν μόνο τη δουλειά τους αλλά και τα εργαλεία της δουλειάς τους, ολόκληρη την περιουσία τους και αργότερα θα κληθούν να εγκαταλείψουν και τα σπίτια τους για να γίνουν πρόσφυγες, λόγω του ορυχείου.
Εκείνος, όμως, που με διάφορα μέσα και μεθοδεύσεις απαιτεί από τους χωρικούς να συναινέσουν στην αυτοκαταστροφή τους είναι η εταιρεία Μ.Ε.Τ.Ε. Η δημόσια εικόνα κοινωνικής διάσπασης που επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί από ορισμένους επιτήδειους καιροσκόπους είναι έργο και επιθυμία της εταιρείας. Επιδιώκει με κάθε θυσία κοινωνικά ερείσματα που δεν διαθέτει στην περιοχή. Δεν διστάζει να εκθέτει υπαλλήλους της σε αντιπαράθεση με τον κόσμο της περιοχής με σκοπό να διαρρήξει τα παραδοσιακά ηθικά όρια της συνύπαρξης, της ανοχής, της αναγνώρισης και της αποδοχής στην κοινωνία μας. Αυτό αποτελεί δημόσια ύβρι και ως τέτοια δοκιμάζει τα όρια της λογικής μου και δυναμιτίζει το θυμικό μου.
3. Τα κυρίαρχα κοινωνικά και πολιτικά οράματα για την ανάπτυξη της περιοχής μας ποτέ δεν με ενέπνευσαν, τουναντίον, ανέκαθεν με απωθούσαν στο περιθώριο του δημόσιου βίου, κι έτσι συνήθισα να τιθασεύω τη λογική και το θυμικό μου στα διάφορα τεκταινόμενα -και λεγόμενα- για την ανάπτυξή της.
Θυμάμαι, ειδικότερα, την φωνή διαμαρτυρίας που υψώσαμε μαζί με άλλους φίλους εναντίον ενός άλλου ορυχείου, του αμιάντου στο Μικρόβαλτο, όταν αυτό αναπτυσσόταν τη δεκαετία του εβδομήντα, εποχή που σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες κλείνανε τα εργοστάσια αμιάντου ως απειλή κινδύνου για τη δημόσια υγεία.. Κατηγορηθήκαμε ότι καταδικάζουμε την περιοχή στην υπανάπτυξη και την ανεργία, απειληθήκαμε και εξυβριστήκαμε για τις θέσεις και τη δραστηριότητά μας και στριμωχτήκαμε στο περιθώριο. Η ΜΑΒΕ πέτυχε προσωρινά τους στόχους της, αν και το εργοστάσιο έκλεισε αργότερα, αφήνοντας πίσω της ανοιχτές πληγές, όπως το ανοιχτό, εγκαταλειμμένο ορυχείο, η μολυσμένη λίμνη, οι αρρώστιες και οι θάνατοι... Μερικοί από τους εργαζόμενους που βίαια υπερασπίστηκαν το ορυχείο εκείνο, δυστυχώς, έφυγαν πρόωρα από κοντά μας, εξαιτίας του.
Την ίδια περίπου εποχή, παράλληλα, είχα βιώσει έντονα, ως δάσκαλος επί τετραετία στον Κλείτο, το λανσαριζόμενο στο λεκανοπέδιο αναπτυξιακό όραμα της Δ.Ε.Η., κάτι που οι τοπικές κοινωνίες μας ενστερνίστηκαν αφελώς ανυποψίαστες. Ένα όραμα που υποσχόταν στους φιλόπονους και δημιουργικούς πρόσφυγες του λεκανοπεδίου το βιομηχανικό παράδεισο, ο οποίος θα αναπλήρωνε τα αγαθά της εύφορης και ευλογημένης γης τους, εξέλιξη που ιστορικά συνέπεσε και πάλι με το κλείσιμο των ανθρακωρυχείων στη Δυτική Ευρώπη. Γνωρίζουμε όλοι τα ανταποδοτικά οφέλη.: οι άνθρωποι ξαναγίνονται πρόσφυγες, οι νέοι πλήττονται από την ανεργία, τα χωριά καταπίνονται από τους εκσκαφείς το ένα μετά το άλλο, το τοπίο πίσω μετατρέπεται σε σεληνιακό και το χώμα μολυσμένο.
Ύστερα από αυτές τις ιστορικές εμπειρίες που βιώσαμε στην περιοχή μας, με ορατές τις συνέπειες της στρεβλής ανάπτυξης και των λανθασμένων επιλογών μας, πίστευα ότι γίναμε πιο σοφοί και πιο συνετοί, ότι κάτι έχει αλλάξει και στα μυαλά όλων μας. Ωστόσο, η ιστορία του λιγνιτωρυχείου Προσηλίου έριξε μέσα μου πάλι την αμφιβολία και με ταρακούνησε. Κατέδειξε ότι οι θεσμικοί μας παράγοντες εκπέμπουν σε άλλα κύματα. Μερικοί από αυτούς ζούνε ακόμα τον μύθο της βιομηχανικής ανάπτυξης που στηρίζεται στο λιγνίτη. Η περιβαλλοντική μελέτη για την επέκταση του ορυχείου εγκρίθηκε από το Δήμο Σερβίων, κρυφά και παράνομα, χωρίς να ενημερώσει και να πάρει τη γνωμοδότηση του Δημοτικού Διαμερίσματος Τριγωνικού, ως όφειλε σύμφωνα με το νόμο (άρ.95, § 7, του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων), το δε Νομαρχιακό Συμβούλιο ενέκρινε σύσσωμο (με μοναδική εξαίρεση τον κ. Γιάννη Αποστολίδη) τη μελέτη ως επαρκή, παρόλο που βρίθει ελλείψεων, όπως εκ των υστέρων οι ίδιοι ομολογούν. Καταρχήν νόμισα ότι επρόκειτο για γραφειοκρατική ανεπάρκεια των οργάνων αυτών. Διαψεύστηκα. Γνώριζαν τι ψήφιζαν. Η στάση μερικών εξ αυτών στα γεγονότα των διαμαρτυριών δείχνει ξεκάθαρα και το αναπτυξιακό όραμα που μας επιφυλάσσουν. Το διατύπωσε ξεκάθαρα ο Δήμαρχος Σερβίων με τις δηλώσεις συμπαράστασης στην αντι-εκδήλωση της εταιρείας. Διεκδικεί την επαναλειτουργία δύο ορυχείων πέρα από τη λίμνη προς την πλευρά των Σερβίων : ένα της ΛΑΡΚΟ στην παλιά Λάβα κι ένα της Μ.Ε.Τ.Ε. στο Προσήλιο. Για να μην υστερήσει η περιοχή σε ανάπτυξη και για να μην χαθούν θέσεις εργασίας. Έτσι, για να συμπληρωθεί το παζλ των ορυχείων του νομού και η πρωτεύουσά μας, η Κοζάνη να βρεθεί στην κυριολεξία στο κέντρο του περιβάλλοντα κόσμου της, των Ορυχείων λιγνίτη. Ειρωνικό και εφιαλτικό, αλλά πιθανό και ενδεχόμενο, μία τρίτη πράξη του αναπτυξιακού μας δράματος, καθόσον το όραμα αυτό φωλιάζει στα μυαλά ανθρώπων με εξουσία. Η λογική μου δεν το χωρά και δυναμιτίζει το θυμικό μου, υποθέτω ότι δεν χωρά και στην κοινή λογική και προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.-
Περισσότερα εδώ ... »

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Το Δέλινο εκπέμπει SOS!!!

Αγαπητοί μου φίλοι
Το Δέλινο εκπέμπει SOS!!!
Βοηθήστε να σταματήσει η επέκταση του λιγνιτωρυχείου.

Οι κάτοικοι τριών μικρών χωριών αγωνίζονται για να μην ξεριζωθούν από τον τόπο τους, αγωνίζονται να μην τους πάρει μια ιδιωτική εταιρεία τις περιουσίες τους.
Αντιστέκονται στην επέκταση του λιγνιτωρυχείου και την περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής τους.
Είναι μόνοι απέναντι στους τοπικούς πολιτικούς και θεσμικούς παράγοντες, απέναντι στην εταιρεία και τους εργολάβους της περιοχής.
Βοηθήστε τους.
Υπογράψτε την online επιστολή διαμαρτυρίας των κατοίκων Τριγωνικού, Πολυρράχου, Προσηλίου προς τη Ν.Α. Κοζάνης, Βουλή των Ελλήνων, Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την άρση της Οριστικής Παραχώρησης και το σταμάτημα της λειτουργίας του λιγνιτωρυχείου "Προσηλίου".
Περισσότερες πληροφορίες πατήστε Δέλινο
Διεύθυνση online επιστολής Επιστολή διαμαρτυρίας
Διαδώστε το
Καλέστε τους φίλους σας να υπογράψουν την online επιστολή.
Περισσότερα εδώ ... »

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Τι ειπώθηκε και τι όχι στην εκπομπή για το ορυχείο

(Εκπομπή «Διά Παντός» του δημοσιογράφου Π.Πλιάτσιου, στον τηλεοπτικό σταθμό ΤΟΠ,2- 4- 2009)

Είπαν ...
Νομαρχιακός Σύμβουλος Βασίλης Κωνσταντόπουλος.
«Το ορυχείο είναι πράσινη ανάπτυξη».
«Είμαι και εγώ ένας από τους αγρότες της περιοχής».
«Πήγα στη συγκέντρωση των αυτοκινητιστών στα Σέρβια».
"Δεν πήγα στη συγκέντρωση των κατοίκων στον Τριγωνικό"
«Θα φροντίσω να απασχολήσει η εταιρεία εργαζόμενους από την περιοχή»
«Εγώ θα ελέγχω σαν ειδικός κάθε παράβαση της εταιρείας»


Αντιδήμαρχος Γιώργος Δημόπουλος.
«Δεν υπάρχει καθόλου ρύπανση στην περιοχή από το ορυχείο»
«Η μόνη ρύπανση που έχει η περιοχή είναι όταν έρχεται η σκόνη από τη Σαχάρα».
«Συμβούλεψα το Δήμαρχο για τις ενέργειες που πρέπει να κινήσουμε, ώστε να αρθεί η «οριστική παραχώρηση και σύντομα θα κινηθούν οι διαδικασίες»

και μετά από λίγο «Ναι, ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει».
«Οι κάτοικοι του Προσηλίου διαμαρτύρονται για λίγη σκόνη που πέφτει από τα φορτηγά»

Δεν είπαν κουβέντα ...
Για τους αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής που καταστρέφονται.
Για τους κατοίκους των χωριών τους που χάνουν τις περιουσίες.
Για τους συνταξιούχους που συμπληρώνουν το εισόδημά τους από τα χωράφια τους.
Για την περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής.
Για τους κατοίκους που κινδυνεύουν να ξεριζωθούν από τον τόπο τους.
Για τα χωριά που κινδυνεύουν με αφανισμό.
Για τους παππούδες και τις γιαγιάδες που στα 80 τους βγήκαν στο δρόμο.
Για το ότι οι κάτοικοι υπερασπίζονται τις περιουσίες τους από την εισβολή της εταιρείας στον τόπο τους.


Σχόλια δικά μας ...
Μας βάφτισαν το ορυχείο «πράσινη ανάπτυξη».
Συνηγορούσαν πάντα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας.
Εμφανίστηκαν ως εκπρόσωποι της εταιρείας.
Προσπάθησαν να συκοφαντήσουν τους αγώνες των κατοίκων.
Περισσότερα εδώ ... »

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΡΙΓΩΝΙΚΙΩΤΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΥΧΕΙΟ

Αγαπητοί συγχωριανοί,

Είμαστε μαζί σας!

Εμείς οι Τριγωνικιώτες που ζούμε στην Αθήνα ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική σας για να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στη λειτουργία του νέου Λιγνιτωρυχείου στην ευρύτερη περιοχή Σερβίων ανάμεσα στα χωριά Προσήλιο, Πολύρραχο και Τριγωνικό. Δηλώνουμε ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι όχι μόνο στην ίδρυση του νέου Λιγνιτωρυχείου στα τρία χωριά αλλά σε οποιαδήποτε επέκταση Ορυχείων και εγκαταστάσεων της ΔΕΗ σε όλο το νομό Κοζάνης. Φτάνει πια με το Λιγνίτη. Ο νομός Κοζάνης δεν θα γίνει ένα απέραντο Λιγνιτωρυχείο. Ζητούμε και παλεύουμε για μια βιώσιμη ανάπτυξη του νομού Κοζάνης που να μην στηρίζεται μοναχά στο Λιγνίτη.
Αγαπητοί συγχωριανοί!
Ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα και το περαιτέρω δυνάμωμα του αγώνα για να ανατρέψουμε τα όποια σχέδια εξυφαίνουν σε βάρος μας η Πολιτεία και η ΜΕΤΕ ΑΕ με τη συνδρομή της διοίκησης του Δήμου Σερβίων και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης. Διεκδικούμε ένα υγιεινό και ανθρώπινο περιβάλλον για να μπορούμε να ζήσουμε στα χωριά μας.
Και κάτι ακόμη.
Θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη θλίψη και δυσαρέσκειά μας και να καταδικάσουμε τις πρακτικές των ανθρώπων που θέλουν να λέγονται θεσμικοί παράγοντες - εννοούμε τα μέλη εκείνα του Δημαρχιακού Συμβουλίου Σερβίων και του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κοζάνης – οι οποίοι εν αγνοία μας και πίσω από την πλάτη μας ψήφισαν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Μάλιστα, ορισμένοι από αυτούς τους θεσμικούς παράγοντες επιχειρηματολογούν υπέρ του Λιγνιτωρυχείου, ωσάν να είναι υπάλληλοι της εταιρείας. Οι θεσμικοί παράγοντες οφείλουν να αγωνίζονται για μια βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου μας. Και η βιώσιμη ανάπτυξη δεν βρίσκεται στο λιγνίτη. Ποιος θα μπορέσει να ζήσει σ' «ένα κρανίου τόπο», όπως θα είναι ο νομός Κοζάνης σε κάποια χρόνια, όταν θα έχει τελειώσει η υπόθεση με τον λιγνίτη και τις δραστηριότητες της ΔΕΗ;
Γι' αυτό, λοιπόν, όλοι μαζί σε αγώνες που θα έχουν διάρκεια μέχρι να ανατραπούν τα σχέδια για τη λειτουργία του Λιγνιτωρυχείου.

Υ.Γ. Εννοείται ότι οι Τριγωνικιώτες που ζουν στην Αθήνα θα συνδράμουν και οικονομικά στους δικαστικούς αγώνες για να μην λειτουργήσει το νέο Λιγνιτωρυχείο στα χωριά μας.
Περισσότερα εδώ ... »

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

H αλήθεια για το λιγνιτωρυχείο «Προσηλίου» με στοιχεία

Η αλήθεια για όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες, σχετικά με τη λειτουργία ή όχι του λιγνιτωρυχείου «Προσηλίου», είναι ότι δεν είναι διχασμένη η τοπική κοινωνία. Διάσταση υπάρχει μεταξύ της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών θεσμικών φορέων. Αυτό απέδειξε και η συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Κυριακή.
Χαρακτηριστικό ήταν ότι όλοι, μα όλοι, οι κάτοικοι του Τριγωνικού έκλεισαν για τρεις ώρες τα σπίτια τους και βγήκαν στον κόμβο Τριγωνικού για να διαμαρτυρηθούν. Το Τριγωνικό για τρεις ώρες ήταν εντελώς έρημο. Το ίδιο συνέβη και στο Προσήλιο και στο Πολύρραχο. Ήταν έρημα χωριά για τρεις ώρες.

Ποιά είναι όμως η αλήθεια για το λιγνιτωρυχείο;
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά παραθέτοντας και στοιχεία.
(Τα στοιχεία προέρχονται από την απογραφή του 2001)

Πληθυσμός της περιοχής
Στην περιοχή μας ζουν: Δ.Δ. Πολυρράχου 400 άτομα (Πολύρραχο 201 και Προσήλιο 199) από τα οποία 108 είναι οικονομικά ενεργά.
Στο Δ.Δ. Τριγωνικού ζουν 402 άτομα, από τα οποία 128 είναι οικονομικά ενεργά.
Άρα, συνολικά 236 άτομα είναι οικονομικά ενεργά στην περιοχή.
Ζουν μόνιμα στην περιοχή και ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Επιπλέον 566 συνταξιούχοι συμπληρώνουν την πενιχρή σύνταξή τους, από το εισόδημα που παίρνουν από τα χωράφια τους.
Γεωργία – Γεωργικές εκμεταλλεύσεις
Το αγρόκτημα Δ.Δ. Πολυρράχου έχει 6.622 στρέμματα και το αγρόκτημα Τριγωνικού 4.539 στέμματα.
Σύνολο καλλιεργήσιμης έκτασης σήμερα 11.161 στρέμματα.
Από αυτά μέσα στη ζώνη Οριστικής Παραχώρησης βρίσκονται τα 8.928 στρέμματα.
Άρα, με την ολοκλήρωση του λιγνιτωρυχείου μένουν τα υπόλοιπα 2.233 στρέμματα για καλλιέργεια στους αγρότες της περιοχής.
Κτηνοτροφία – Κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.
Η κτηνοτροφία στην περιοχή έχει ως εξής: Δ.Δ. Πολυρράχου 4.548 αιγοπρόβατα και στο Δ.Δ. Τριγωνικού 4.479 αιγοπρόβατα.
Σύνολο των αιγοπροβάτων στην περιοχή μας 9.027.
Τα προϊόντα που παράγονται σήμερα, από τους κτηνοτρόφους της περιοχής μας, είναι αρίστης ποιότητας και περιζήτητα.
Με τη λειτουργία του λιγνιτωρυχείου θα παραμένουν στα αζήτητα, αφού κανείς δεν αγοράζει κτηνοτροφικά προϊόντα από μια υποβαθμισμένη περιβαλλοντικά περιοχή.
Με τη λειτουργία του λιγνιτωρυχείου, κανένας νέος δεν μπορεί να σκεφτεί να μείνει και να επενδύσει στον τόπο του και σιγά σιγά ο τόπος θα ερημώσει.
Λιγνιτωρυχείο «Προσηλίου»
Στον αντίποδα, στο λιγνιτωρυχείο «Προσηλίου». Με βάση τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας θα εργαστούν (σελίδα 37):
Στην αποκάλυψη και την απόθεση των στείρων θα απασχοληθούν από εργολάβους 48 άτομα.
Στην εξόρυξη λιγνίτη θα απασχοληθούν 6 άτομα από εργολάβους.
Σ αυτά πρέπει να προστεθούν και 11 άτομα υπάλληλοι της εταιρείας
Σύνολο ατόμων που θα απασχοληθούν στο ορυχείο «Προσηλίου» 65.
Αν φέρει, όπως προσπαθεί η εταιρεία και τον καδοφόρο γερανό, ούτε αυτές τις 65 θέσεις θα δώσει το ορυχείο.
Απολογισμός
Αν τώρα κάνουμε έναν απολογισμό έχουμε:
Θα χάσουν τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις 236 ενεργά οικονομικώς άτομα της περιοχής και θα απασχοληθούν στο ορυχείο 65 άτομα.
Μείωση, δηλαδή, των θέσεων εργασίας στην περιοχή μας κατά 171 άτομα.
Πώς λοιπόν μπορούμε να λέμε ότι το ορυχείο θα φέρει θέσεις εργασίας στην περιοχή;
Ας λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι η διάρκεια ζωής του ορυχείου είναι 8 χρόνια, ενώ οι γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Πρέπει σ αυτά να συνυπολογίσουμε μία ακόμη σοβαρή συνέπεια. Με τη λειτουργία του λιγνιτωρυχείου θα χαθεί οριστικά και ο γεωργο κτηνοτροφικός χαρακτήρας της περιοχής μας. Και το κυριότερο: Οι κάτοικοι αγωνίζονται να σώσουν τις περιουσίες τους, να διατηρήσουν τις δουλειές τους, να σώσουν τα χωριά τους, ενώ η εταιρεία θεωρείται εισβολέας σε ξένη περιουσία.
Εύκολα λοιπόν μπορούμε καταλήξουμε στο με ποια πλευρά πρέπει να είμαστε και ποιοι έχουν δίκιο.
Το μέλλον της περιοχής μας.
Μόνο αν, αντί ορυχείων, η περιοχή αξιοποιήσει τα προγράμματα Πίνδος, αγροτικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της υπαίθρου και άλλα που τρέχουν, τότε μπορούμε να μιλάμε για μέλλον της περιοχής μας.
Αλλά για να αξιοποιηθούν τα προγράμματα αυτά χρειάζεται να είναι οι πολίτες ενημερωμένοι. Προϋποθέτουν τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας από το σχεδιασμό μέχρι την υλοποίηση.
Το στόχο «να έχει η περιοχή μας μέλλον», οφείλουν να έχουν οι τοπικοί φορείς της αυτοδιοίκησης. Εδώ βρίσκεται η ευθύνη τους.
Οφείλουν να δημιουργήσουν ένα σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής, μέσα στο οποίο ο πολίτης να νιώθει ότι εντάσσεται.
Να δημιουργήσουν ένα τέτοιο παραγωγικό περιβάλλον, που θα αυξήσει τα έσοδα των κατοίκων και την απασχόληση στην περιοχή μας.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα συγκρατήσει τον υπάρχοντα πληθυσμό και πιθανόν να προσελκύσει και άλλους να επιστρέψουν στην περιοχή.
Αλλά για να υπάρξει μια τέτοια ανάπτυξη χρειάζεται και ένα καθαρό περιβάλλον. Κανείς δεν πάει να μείνει και να επενδύσει σε ένα επιβαρημένο και μολυσμένο περιβάλλον. Αυτό πάνε να καταστρέψουνε με τη λειτουργια και την επέκταση του ορυχείου!
Χρειάζεται να γίνουν έργα υποδομής που θα βελτιώνουν τις συνθήκες και την ποιότητα της ζωής των κατοίκων. Τέτοια έργα δεν έγιναν!
Μέχρι σήμερα είναι φανερή η έλλειψη ενός τέτοιου σχεδιασμού, είναι φανερή η έλλειψη συμπαράστασης, βοήθειας και στήριξης των κατοίκων της περιοχής μας.
Ας αναλάβει ο καθένας από τους φορείς αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής τις ευθύνες τους.
Περισσότερα εδώ ... »