Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΚΕΦΑΛΑΣ: «Κάναμε το χωριό μας... μία βιολογική επιχείρηση»

Στο βασίλειο των βιολογικών, η παράδοση έγινε «χρυσές» μπίζνες 
«Σχεδόν όλοι, και οι 320 κάτοικοι του χωριού μας, ασχολούμαστε με τη βιολογική καλλιέργεια της ελιάς.
Σήμερα μάλιστα, το 40% του πληθυσμού είμαστε αγρότες με ηλικία μικρότερη των 45 χρoνών.
Με στρωμένες εδώ τις δουλειές μας, ούτε που το σκεφτόμαστε να αναζητήσουμε αλλού το μέλλον μας...».
Δοκίμασαν την τύχη τους και τους βγήκε σε καλό.
Στη Λακωνία, στο χωριό Κεφαλάς, κοντά στη Σπάρτη, οι ελιές είναι η αιτία που οι νέοι μένουν στον τόπο τους. Ρισκάρισαν όταν στράφηκαν στη βιολογική μέθοδο καλλιέργειας των οικογενειακών εκτάσεων γης, αλλά δικαιώθηκαν: τα προϊόντα τους περνούν πλέον τα σύνορα της χώρας και η συνολική ετήσια παραγωγή τους φτάνει στους 500 τόνους ελιάς και τους 250 ελαιολάδου. «Το χωριό μας είναι πρωτοποριακό γιατί αποτελεί, πιθανότατα, τον μοναδικό στην Ελλάδα θύλακο βιολογικής γεωργίας, όπου όλοι οι ντόπιοι καταπιάνονται με τη χωρίς φυτοφάρμακα ή λιπάσματα παραγωγή της ελιάς, σε 6.000 στρέμματα.
Ειδικά οι νέοι, είχαμε και τα κίνητρα για να στραφούμε προς αυτήν την κατεύθυνση: στην αρχή, τη δεκαετία του ΄90, όταν οι περισσότεροι ψάχναμε για δουλειά, βρήκαμε να ακουμπήσουμε επαγγελματικά στους εύφορους ελαιώνες των γονιών μας, που ήταν από τότε προσοδοφόροι.
Με τη διαφορά, πως εμείς όλο αυτό φροντίσαμε και το εξελίξαμε.
Σε σχέση με τους παλαιότερους, δηλαδή, βάλαμε νέα μυαλά και ιδέες, την καλύτερη ενημέρωσή μας- μέσω της τεχνολογίας πια- σχετικά με τις εξελίξεις στον χώρο μας...» λέει στα «ΝΕΑ» ο 36χρονος βιοκαλλιεργητής κ. Φάνης Βλαχολιάς, που διατηρεί 160 στρέμματα, με 3.000 ελαιόδεντρα.
«Προσωπικά, μόλις απολύθηκα από τον Στρατό μπήκα αμέσως στο επιδοτούμενο από την Ε.Ε. Πρόγραμμα Νέων Αγροτών, για να βελτιώσω τη σοδειά μου. Ώσπου από κοινού με άλλους δέκα- δεκαπέντε νέους συναδέλφους μου υιοθετήσαμε την ιδέα τού τότε πρόεδρου της Κοινότητάς μας, κ. Θανάση Μαλτέζου, να πειραματιστούμε στη βιοκαλλιέργεια, σε τεχνικές που σέβονται την υγεία μας και το περιβάλλον. Μέσα σε τρεις μήνες όλοι στο χωριό είχαν μάθει για την καινούργια αυτή δράση μας- σύντομα εντάχθηκαν και κτηνοτρόφοι στη βιολογική κτηνοτροφία. Χρόνο με τον χρόνο ο ένας μετά τον άλλον και οι υπόλοιποι αγρότες της περιοχής ακολούθησαν το παράδειγμά μας...» λέει ο κ. Βλαχολιάς που είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Σπάρτη Κεφαλάς Α.Ε. (Sparta Κefalas S.Α.).
Η εταιρεία
Την εταιρεία ίδρυσαν το 1999 είκοσι τρεις παραγωγοί, με σκοπό την αποκλειστική- χωρίς τρίτους- τυποποίηση και διάθεση της ετήσιας συγκομιδής τους. «Αρχίσαμε αυτή την επιχειρηματική προσπάθεια ως παρέα φίλων- συγχωριανών. Στον τόπο αυτόν, δεκάξι παππούδες και γιαγιάδες είναι αντρόγυνα, άρα ουσιαστικά είμαστε όλοι ένα μεγάλο σόι! Με άλλα λόγια, μας διακρίνει και η κοινή νοοτροπία, χημεία και οικολογική συνείδηση. Εννοείται, βέβαια, πως μετρά και το νεανικό μεράκι. Δεν επαναπαυόμαστε στις παλιές πρακτικές, αλλά πάμε και στο εξωτερικό για περαιτέρω επιμόρφωσή μας, αναζητούμε νέες τεχνικές και μηχανήματα...» λέει ο 37χρονος παραγωγός κ. Παναγιώτης Αλέξης, που έχει 3.500 δέντρα, στα 160 στρέμματα της ιδιοκτησίας του. «Τα πρώτα χρόνια δεχτήκαμε πολύ μεγάλο “πόλεμο” από τους εμπόρους. Έρχονταν στις αυλές μας και μας προσέφεραν περισσότερα χρήματα για να μας πείσουν να τους παραχωρήσουμε την παραγωγή μας. Καταφέραμε, ωστόσο, το δικό μας “αντάρτικο”: το μόνο που μας κράτησε ενωμένους ήταν όχι τα συμβόλαια, αλλά ο λόγος της τιμής μας ότι δεν θα διασπαστούμε.
Αυτό πετύχαμε και μετά τις μεγάλες φωτιές του 2007...» τονίζει.
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
Όλοι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι του χωριού των 320 κατοίκων παράγουν αποκλειστικά βιολογικά προϊόντα
Εξαγωγές σε Ευρώπη και Αμερική
«ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, πάντοτε εμείς βγαίνουμε κερδισμένοι, γιατί έχουμε πια ένα αρκετά μεγάλο πελατολόγιο, σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική.
Τα τελευταία χρόνια διανύουμε μια συνεχώς ανοδική πορεία, με δικό μας σύγχρονο πιστοποιημένο ελαιοτριβείο κι εγκαταστάσεις για την τυποποίηση των σκευασμάτων μας, με την επωνυμία Sparta Κefalas και Θεραπνή: το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης “Λακωνία” (προς 7-8 ευρώ τα 750 ml στα ράφια), τις ελιές Καλαμών, την πάστα ελιάς, μέχρι και τη λιαστή ντομάτα, που διατίθενται σε καταστήματα βιολογικών ειδών, αλλά και μεγάλα σούπερ μάρκετ στην Αττική» λέει ο 37χρονος παραγωγός κ. Παναγιώτης Αλέξης. «Καθώς έχουμε κατοχυρωμένες μακροχρόνιες συνεργασίες με αλυσίδες διανομής και πελάτες μας είμαστε σε θέση να εξασφαλίζουμε κάθε χρόνο και καλή τιμή.
Σε λίγο καιρό, μάλιστα, αρκετοί από εμάς δεν θα έχουμε πλέον ανάγκη τις επιδοτήσεις".
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Από τα νέα, Πέτρος Στεφανής

3 σχόλια:

  1. Μέσα από αυτό το παράδειγμα, μπορούμε να δούμε την ανάπτυξη και την επίτευξη των στόχων μιας ενωμένης κοινωνίας με κοινά οράματα, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία του χωριού μας το οποίο βρίσκεται έρμαιο κάποιων ασυνείδητων εκμεταλλευτών που προσπαθούν μέσα από τον ορυκτό πλούτο που διαθέτει να αποκομίσουν όσα περισσότερα προσωπικά οφέλη μπορούν, ενώ από την άλλη μεριά εμείς οι ίδιοι όχι απλώς είμαστε απλοί θεατές σε όλα αυτά αλλά και επιπλέον δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.
    Αυτό το παράδειγμα των παραγωγών βιολογικών προϊόντων μπορούμε ακόμη να το συγκρίνουμε και με κάποιο άλλο θέμα που αφορά στην επικαιρότητα. Δηλαδή, πως αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν σε μία κατάσταση αξιοποιώντας κατάλληλα τις επιδοτήσεις που δόθηκαν από την Ε.Ε. ώστε να μπορούν πλέον να σταθούν στα πόδια τους ακόμη και χωρίς την επιχορήγηση αυτών, ενώ πολλά άλλα ελληνικά μυαλά (και κυρίως αυτών που μας κυβερνούν) σκέφτηκαν πως είναι προτιμότερο να καταχραστούν αυτό το προνόμιο χωρίς να αξιοποιηθούν κατάλληλα τα χρηματικά ποσά για να επέλθει ανάπτυξη, μεγαλύτερη παραγωγικότητα και κερδοφορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλά όλα τα παραπάνω που γράφτηκαν αλλά εγώ θα ήθελα να προσθέσω κάτι σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στο χωριό μας.
    Επειδή το μέλλον της χώρας μας είναι σκοτεινό και ιδιαίτερα μετά από όλες αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα (εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ανυπαρξία κράτους) και γενικότερα, επειδή ουδείς γνωρίζει τι μέλη γενέσθαι, θα ήθελα να ξέρω κάποιοι από αυτούς που στηρίζουν τη λειτουργία του ορυχείου (για τους δικούς τους λόγους) με τι μούτρα θα επέστρεφαν στο χωριό σε μια δύσκολη και αγνώστου μορφής συγκυρία (???).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρόσεξα το λογότυπο του site που έχει μια ρήση του Καζαντζάκη, που τη βρήκα πολύ σωστή.
    Συμφωνώ με τη ρήση "να αγαπάς την ευθύνη ...", ας αναλάβει ο καθένας τη δική του ευθύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.