ΕΥΡΩΠΗ: Ο ΚΕΥΝΣ ΠΕΘΑΝΕ, ΖΗΤΩ Ο ΑΝΤΑΜΣ

Πατέρας του νεο-φιλελευθερισμού θεωρείται ο οικονομολόγος Ανταμς Σμιθ.

Ο νεοφιλελευθερισμός υποστηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων οργανισμών, νοσοκομείων, ασφαλιστικών εταιρειών, τραπεζών, μέσων μεταφοράς, την κατάργηση ορίων και φραγμών των δασμών στο εμπόριο, την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, με σκοπό τον ελεύθερο ανταγωνισμό.

Οι ιδέες του Ανταμς Σμιθ επενδύθηκαν με τις ιδέες της ελευθερίας στην έκφραση, στη θρησκεία, στα ήθη, στη σεξουαλική απελευθέρωση, την ελευθερία σε όλα και έτσι πήραν τη μορφή ιδεολογίας και κυριάρχησαν στην Αμερική.

Η πρόταση - θεωρεία του επικράτησε στην Αμερική στις αρχές του 19ου αιώνα και η εφαρμογή του οδήγησε την Αμερική στο μεγάλο ΚΡΑΧ του 1929.

Πατέρας του κρατικού παρεμβατισμού θεωρείται ο Τζων Κευνς.

Ο Κευνσιανισμός υποστηρίζει το κράτος δικαίου και το κοινωνικό κράτος, τη μικτή οικονομία με το κράτος να παίζει το βασικό ρόλο στον έλεγχο της αγοράς, την πλήρη απασχόληση, την παροχή δωρεάν υγείας, εκπαίδευσης και ασφάλισης στους πολίτες από το κράτος και άλλα που εξασφάλιζαν την ισορροπία της κοινωνίας με την οικονομία.

Η πρόταση – θεωρεία του βρήκε εκφραστές στα κράτη της Ευρώπης, μετά το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1930 και θεωρήθηκε ιδανική για να ξεπερνούν τα κράτη τις οικονομικές κρίσεις.

Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και της Σοβιετικής ένωσης και η επικράτηση των ΗΠΑ, ως μόνης παγκόσμιας δύναμης, έδωσε την ευκαιρία στους πανίσχυρους οικονομικούς παράγοντες, να επιβάλουν τον νεοφιλελευθερισμό ως παγκόσμια ιδεολογία βαφτίζοντάς τον «παγκοσμιοποίηση».

Η επιβολή και η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού επέβαλε στις κυβερνήσεις την κατάργηση κάθε ελέγχου και κάθε μέτρου προστασίας του πολίτη, απέναντι στις επιχειρήσεις, αφήνοντας αυτά να τα καθορίζει ο ελεύθερος ανταγωνισμός.

Η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού είχε σαν αποτέλεσμα:

- Τη μείωση των μισθών των εργαζομένων.

- Την κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων.

- Τις περικοπές των δημοσίων δαπανών για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών.

- Τις ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών επιχειρήσεων.

- Την κατάργηση των ελέγχων των τιμών.

- Την απόλυτη ελευθερία μετακίνησης κεφαλαίων, προϊόντων και υπηρεσιών.

- Τις φορολογικές ελαφρύνσεις των επιχειρήσεων.

Κύριο επιχείρημα του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι μια αγορά χωρίς κανόνες είναι ο καλύτερος τρόπος για την αύξηση της παραγωγικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης από την οποία θα ωφεληθούν «όλοι»!

Τώρα ποιοι «όλοι» εννοούν, όταν δικαιώματα όπως: το δικαίωμα της εργασίας, της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης, τα οποία κατακτήθηκαν τον περασμένο αιώνα χάθηκαν ή απειλούνται να χαθούν, το καταλάβαμε.

Σήμερα αρκετοί βλέπουν τον νεοφιλελευθερισμό ως παγκόσμια απειλή και έχουν αναπτυχθεί σε παγκόσμια κλίμακα κινήματα με σκοπό όχι να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά να περιορίσουν τις επιπτώσεις από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και να προασπίσουν το κοινωνικό κράτος.

Στην Ελλάδα η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού μας οδήγησε στη σημερινή «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ», στην «ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ» και να επικρέμεται από πάνω μας η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δηλαδή «ΠΤΩΧΕΥΣΗ».

Ας μην επικαλούνται δικαιολογίες οι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού, γνωρίζουν πολύ καλά γιατί φτάσαμε έξω από την πόρτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Τάκης Παπαθανασίου