ΑΝ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΝΤΡΙΑ Ή ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΕΙ ΟΛΟΥΣ Ο ΛΥΚΟΣ!
Ο διαχωρισμός αριστερός ή δεξιός, προοδευτικός ή συντηρητικός, πασόκος ή νεοδημοκράτης σήμερα, ειδικά στη νέα γενιά, έπαψε να υπάρχει. Τη συντηρούν μόνο τα κόμματα, οι διαπλεκόμενοι, όσοι εντάχτηκαν και τα υπηρετούν από ιδιοτέλεια και μέρος μιας πρόωρα γερασμένης γενειάς.
Για όσους έχουν επαφή με το λαό τα στεγανά αυτά έχουν καταρρεύσει εδώ και καιρό, αλλά το πολιτικό κατεστημένο έντεχνα κατόρθωνε και το περνούσε χρησιμοποιώντας οπαδικές μεθόδους, τον κομματικό φανατισμό, τις ατομικές υποσχέσεις, το διαίρει και βασίλευε με μπλε και πράσινα καφενεία.
Σήμερα αριστεροί και δεξιοί μπορεί να εκφράζουν κοινά αιτήματα για θέματα που ως χτες ήταν ταμπού.
Σήμερα ένας αριστερός δεν φοβάται να αναφέρει τη λέξη ιδιωτική πρωτοβουλία, κέρδος, ασφάλεια και ένας δεξιός δεν φοβάται να αναφέρει τη λέξη καπιταλισμός, εκμετάλλευση, αδικία.
Ο λαός πια χωρίζεται σε θύτες και σε θύματα, στους έχοντες και τους μη έχοντες, στους πλούσιους και στους φτωχούς, στους φορολογούμενους και στους φοροφυγάδες, στους κερδισμένους και στους χαμένους από την πολιτική των αριστερών και των δεξιών κομμάτων.
Η ρήξη με το παλιό διαχωριστικό παρελθόν είναι ένα φαινόμενο που όλο και διευρύνεται. Ο διαχωρισμός σε αριστερούς προδότες και δεξιούς πατριώτες ή προοδευτικούς αριστερούς και δεξιούς συντηρητικούς όλο και λιγότερο αφορά το λαό και πολύ σύντομα θα ανήκει στο παρελθόν.
Όλο και πιο συχνά οι πολίτες προτιμούν ή υιοθετούν και δεξιές και αριστερές απόψεις.
Δεν είναι ακροδεξιοί οι κάτοικοι του Παντελεήμονα, αλλά είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα να ζουν με ασφάλεια στον τόπο τους.
Δεν είναι αριστεροί όσοι ζητούν διαγραφή των δανείων τους από τις τράπεζες, αλλά είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν την περιουσία τους από την κατάσχεση.
Ανήκαν και στην αριστερά και στη δεξιά όσοι στήριξαν το ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ, το ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ το ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ. Σε άλλους καιρούς τέτοια κινήματα θα θεωρούνταν γραφικά, ουτοπικά ή στην καλύτερη περίπτωση περιθωριακά.
Μπορεί τα κινήματα αυτά να είχαν βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα και να μην είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, όμως έδειξαν ότι οι διαχωριστικές γραμμές των παρατάξεων, των κομμάτων και των μαντριών δεν είναι πλέον αξεπέραστες.
Ο λαός άρχισε να καταλαβαίνει ότι οι λύκοι πια είναι μέσα και όχι έξω από τα μαντριά!
Χρειάστηκε όμως μια καταστροφική οικονομική κρίση για να αρχίσει το πέρασμα, από την υποταγή του σε ιδεολογίες και σε κόμματα, στην ελευθερία.
Το πόσο βαθιές είναι αυτές οι ρήξεις με το παρελθόν στην κοινωνία θα το δείξουν οι εκλογές την Κυριακή. Η αρχή όμως έγινε και τίποτε δεν μπορεί να είναι όπως ήταν πριν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.