Η κωδική ονομασία της νέας αρχιτεκτονικής του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας φέρει το όνομα της εμβληματικής μορφής της αρχιτεκτονικής "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ".
Ο Καλλικράτης και ο Ικτίνος ήταν οι δύο περίφημοι αρχιτέκτονες του δεύτερου μισού του 5ου π.Χ. αιώνα στην αρχαία Ελλάδα. Παρόλο που η φήμη τους ήταν μεγάλη, δεν έχουμε ιδιαίτερες αναφορές για τη γέννηση, τη ζωή και το θάνατο τους. Ωστόσο τα έργα τους, αιώνιες αποδείξεις της ζωής και της δράσης τους, μας μιλούν για αυτούς με τον τρόπο που τα χνάρια στην άμμο μιλούν για το μέγεθος του ανθρώπου που τα σχημάτισε. Οι ναοί και τα έργα που κατασκεύασαν ήταν μεγάλα, σε σημασία και τελειότητα.
Ο Καλλικράτης εργάστηκε σε τέσσερα μεγάλα έργα της αρχαίας Αθήνας, σύμφωνα με αναφορές του Πλούταρχου: Στα Μακρά Τείχη της πόλης (460 – 450 π.Χ.), στην επιδιόρθωση τμήματος των περιφερειακών τειχών των Αθηνών, στην ανοικοδόμηση ναού, αφιερωμένου στην Άπτερο Νίκη στην Ακρόπολη, το 448 π.Χ. και τέλος, σύμφωνα με τον Πλούταρχο πάλι, συνεργάστηκε με τον Ικτίνο για την ανέγερση του Παρθενώνα. Τα μέτρα του Παρθενώνα δεν είναι τυχαία, αλλά οι κατασκευαστές του γνώριζαν τις διαστάσεις τη Γης και φυσικά το σφαιρικό της σχήμα.
Ο Καλλικράτης και ο Ικτίνος να είχαν μυηθεί στα Μυστήρια της Αιγύπτου, της Ελλάδας ή σε άλλα και μετά να εφάρμοσαν αυτές τις μυστικές, μυητικές, αρχαίες γνώσεις -όπως της σφαιρικότητας της γης- στην κατασκευή των ναών τους.
Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης είχαν ιδιαίτερες γνώσεις μαθηματικών, αστρονομίας και της σφαιρικότητας της γης και είχαν μαθητεύσει στο θεσμό των Μυστηρίων.
Γιαυτό και το νομοσχέδιο για τη "Nέα Aρχιτεκτονική Kράτους και Aυτοδιοίκησης" (ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΙΙ) το μετονόμασαν σε ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.
Ο Καλλικράτης και ο Ικτίνος γνώριζαν γεωγραφία και την αξιοποιούσαν για να δημιουργήσουν αριστουργήματα τέχνης με ασύλληπτες λεπτομέρειες και με αυτό τον τρόπο "τα μετέτρεπαν σε έναν οργανισμό παλλόμενο από εσωτερική ζωή".
Να δούμε αν οι σημερινοί ηγεμόνες (Καλλικράτης θα πει Καλός Ηγεμόνας), που σχεδιάζουν την αρχιτεκτονική του κράτους, εκτός από το αν γνωρίζουν γεωγραφία , αποδείξουν ότι μπορούν να χαράξουν τη νέα αρχιτεκτονική του κράτους και της αυτοδιοίκησης με βάση την "σημασία, τη λειτουργικότητα και την τελειότητα" χωρίς άλλες σκοπιμότητες, έτσι ώστε "να γίνουν οργανισμοί παλλόμενοι από εσωτερική ζωή".
Το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο, απαιτείται η συμμετοχή όλων στη διαβούλευση, χρειάζεται σύνεση και συναίνεση, αλλά κυρίως όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο, απαιτείται η συμμετοχή όλων στη διαβούλευση, χρειάζεται σύνεση και συναίνεση, αλλά κυρίως όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Τάκης Παπαθανασίου
Όσοι είδαν τη συζήτηση χτες στον ΤΟΠ θα κατάλαβαν τι μας περιμένει.
ΑπάντησηΔιαγραφή