Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η παρέμβαση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, η κατάργηση οργανισμών που δεν επιβαρύνουν ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό, αποτελούν απαίτηση για ιδεολογική αλλαγή και όχι μόνο για δημοσιονομική προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας από την Τρόϊκα!
«Η Τρόικα έχει υιοθετήσει μια στάση ιδεολογικού τιμωρού, που στερείται οποιασδήποτε οικονομικής βάσης και αποτελεί προδοσία του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και της θεμελιώδους για την Ένωσή μας αξίας της αλληλεγγύης!»
Αυτό επισημαίνει ο επικεφαλής των ευρωπαίων Σοσιαλιστών κ. Χάνες Σβόμποντα με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μανουέλ Μπαρόσο Επίτροπο Όλι Ρεν.
Διαβάζοντας το μνημόνιο πράγματι διαπιστώνει κανείς ότι πολλά από τα μέτρα που περιέχει δεν αφορούν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά στοχεύουν στην πτώχευση της ελληνικής κοινωνίας, στην κατάργηση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και την κατάργηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου στην Ελλάδα.
Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία προστατεύει τους εργαζόμενους από τις αυθαιρεσίας της εργοδοσίας;
Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τη μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, όταν όλες οι μελέτες δείχνουν ότι το κόστος εργασίας και η ανταγωνιστικότητα είναι δύο εντελώς άσχετα μεταξύ τους μεγέθη;
Πώς να εξηγήσουμε την κατάργηση οργανισμών όπως ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και η Εργατική Εστία που δεν επιβαρύνουν ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού όλα τα έξοδα καλύπτονται από τις εισφορές των εργαζομένων στον ιδιωτικό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και αποτελούν μορφή κοινωνικής προστασίας προς τους πλέον αδύνατους;
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να στάθηκε ανίκανο να διορθώσει τις στρεβλώσεις και να οργανώσει ένα αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό.
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να στάθηκε ανίκανο να οργανώσει φορολογικούς μηχανισμούς για να συλλάβει τη φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή.
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να στάθηκε ανίκανο να συλλάβει και να δικάσει τα λαμόγια, τους κερδοσκόπους και όσους σκανδαλωδώς κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα.
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να στάθηκε ανίκανο να αντισταθεί στις απαιτήσεις των συντεχνιών και να τους παραχώρησε υπερβολικά προνόμια.
Μπορεί το πολιτικό σύστημα να στάθηκε ανίκανο να σταματήσει τη λειτουργία των καρτέλ και να μη λειτουργεί ο υγιείς ανταγωνισμός.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελε, γιατί υπάρχει η αλληλεξάρτηση μεταξύ τους. Όλα είναι αποτέλεσμα διαπλοκής της πολιτικής με τα μεγάλα ή μικρά οικονομικά συμφέροντα.
Όλα αυτά τα πληρώσαμε μέχρι τώρα πολύ ακριβά, γιατί εμείς τους στηρίξαμε, εμείς τους ψηφίσαμε, εμείς τους αφήσαμε να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, ίσως γιατί νοιώθαμε ως ένα σημείο συνένοχοι.
Δεν τους εξουσιοδοτούμε όμως να αποδεχτούν και να ψηφίσουν μέτρα που καταργούν το κοινωνικό κράτος*, που εξαθλιώνουν το λαό και την κοινωνία, που αναιρούν θεμελιώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.
Δεν μας αντιπροσωπεύουν πια, δεν τους στηρίζουμε, δεν τους εγκρίνουμε.
Η διαφορά μας με το πολιτικό κατεστημένο είναι πια η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ και όχι μόνο η ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ αλλαγή που μας επιβάλλουν.
* Το κοινωνικό κράτος οφείλει να διασφαλίζει μέσα από μηχανισμούς τη δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου, την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή. Η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων αποτελεί το βασικότερο μέσο για την επίτευξη των στόχων του. Οφείλει να προστατεύει τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, τους αδυνάτους, τους άνεργους, την εργασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.