Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/02/2009)
Νομολογία με την οποία απλώνεται δίχτυ προστασίας στους εργαζόμενους, καθώς ορίζει σαφώς τις υποχρεώσεις των εργοδοτών για τη διασφάλιση της υγείας των υπαλλήλων στους χώρους δουλειάς, έγραψε με πρόσφατη απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας.
Το δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγαν συγγενείς τεχνίτη οχημάτων, ο οποίος για χρόνια εισέπνεε αμίαντο στη δουλειά του, με αποτέλεσμα να νοσήσει από καρκίνο και να χάσει τη μάχη για τη ζωή, με την υπ' αριθμόν 169/2009 απόφασή του καταδίκασε την εργοδότρια εταιρεία σε καταβολή χρηματικής αποζημίωσης ύψους 600.000 ευρώ, θέτοντας έτσι νέα δεδομένα για την ασφάλεια στον χώρο εργασίας.
Ο άτυχος εργάτης, που ήταν τεχνίτης λεωφορείων και εργαζόταν στις αστικές συγκοινωνίες, απασχολούνταν από τις 7.7.1983 μέχρι τις 8.9.1992 στο αμαξοστάσιο του Βοτανικού, στον καθαρισμό των φρένων των λεωφορείων, στα οποία υπήρχε αμίαντος.
Ενα χρόνο πριν συνταξιοδοτηθεί, τον Μάρτιο του 2005, βρέθηκε αντιμέτωπος με βαριά νόσο καθώς αρρώστησε από καρκίνο στον πνεύμονα, υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, αλλά δυστυχώς απεβίωσε στις 20 Σεπτεμβρίου του 2006, εφτά μήνες μετά τη συνταξιοδότησή του.
Στην απόφαση-σταθμό του δικαστηρίου αναφέρεται ότι:
«Η εισπνοή ινών αμιάντου είναι επιβλαβής για την υγεία και μπορεί να προκαλέσει στους εργαζόμενους που απασχολούνται σε χώρους όπου αυτός υπάρχει σοβαρότατες ασθένειες, όπως η αμιάντωση και ενδεχομένως καρκίνο των βρόγχων και των πνευμόνων».
Εν προκειμένω μάλιστα το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας δέχτηκε ότι «η εργοδότρια εταιρεία παρέλειψε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, όπως είναι η μέτρηση αμιάντου στον αέρα του χώρου εργασίας, ο περιορισμός με υγρές μεθόδους της δημιουργίας και διασποράς σκόνης στο περιβάλλον, η γενική ενημέρωση των εργαζομένων κατά τακτά χρονικά διαστήματα για τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία από την έκθεση στον αμίαντο, οι προφυλάξεις με τη χρήση του κατάλληλου ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού και ενδυμάτων, η επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων από τον αρμόδιο ιατρό εργασίας της επιχείρησης.
Στη ζυγαριά της Δικαιοσύνης μέτρησε και έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών από το οποίο προέκυπτε ότι με υπουργική απόφαση είχε απαγορευθεί η παραγωγή, πώληση και τοποθέτηση φρένων με αμίαντο από τις 10-2-1999, κάτι που σύμφωνα με την απόφαση «σαφώς σημαίνει ότι για όλο το επίδικο χρονικό διάστημα, αλλά και μεταγενέστερα, ο εκλιπών εξακολουθούσε να εργάζεται υπό τις επικίνδυνες συνθήκες με την καθημερινή εισπνοή αμιάντου».
Ετσι το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και ότι «εξαιτίας του τραγικού γεγονότος της απώλειας του συγγενικού τους προσώπου η σύζυγος και τα δύο παιδιά του δοκίμασαν έντονη στενοχώρια και θλίψη», επιδικάζει στον καθένα το ποσό των 200.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν.
Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι η απόφαση κηρύσσεται προσωρινά εκτελεστή, με το σκεπτικό ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι και η επιβράδυνσή της μπορεί να επιφέρει σημαντική ζημία στους ενάγοντες. Διατάσσεται έτσι η άμεση καταβολή μέρους του επιδικαζόμενου χρηματικού ποσού και δη 300.000 ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.