Το κουρμπάνι είναι θρησκευτικό έθιμο, που γιορτάζεται στις 2 Μαΐου, ημέρα της μετακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Αθανασίου. Η λέξη είναι τούρκικη και σημαίνει θυσία ζώου, προσφορά στον κόσμο και κοινό τραπέζι. Η θυσία δένει τις ρίζες στους αρχαίους Έλληνες προγόνους , αναφέρεται και στη Παλαιά Διαθήκη, ενώ το κοινό τραπέζι θυμίζει τις Αγάπες των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Οι ρίζες του εθίμου χάνονται στα βάθη των αιώνων, αφού όπως γράφει η εφημερίδα Μακεδονία το 1927 σε άρθρο με τίτλο «ΤΡΙΓΩΝΙΚΟΝ: Το γκουρμπάνι στον Αηθανάση» οι κάτοικοι είχαν βρει το έθιμο από τους παππούδες τους και το διατήρησαν. Το έθιμο διατηρήθηκε μέχρι σήμερα έχοντας συμποσιακό χαρακτήρα.
Φέτος με τη βοήθεια και του καλού καιρού, οι χωριανοί, αλλά και κάτοικοι της γύρω περιοχής, ανηφόρισαν στο λόφο του Αη Θανάση. Αφού παρακολούθησαν τη θεία λειτουργία στον εκεί υπάρχοντα ναό και πήραν την ευχή του Παπαγιάννη: «Επίσκεψαι, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, τα εδέσματα των κρεών και αγιάσον αυτά…», κατευθύνθηκαν στο χώρο όπου τους περίμεναν τα έτοιμα πιάτα με σουβλάκι, σπανακόπιτες και σπανάκι με εντόσθια ζώων. Όλα προσφορά της εκκλησιαστικής Επιτροπής που είχε και την ευθύνη της διοργάνωσης. Ο καθένας παίρνοντας το πιάτο του κατευθυνόταν στα στρωμένα τραπέζια.
Οι επισκέπτες, που ήταν αρκετοί αφού χρειάστηκε να φέρει η Εκκλησιαστική Επιτροπή και άλλα τραπέζια και καρέκλες, παρακολούθησαν μέσα σε ένα μαγευτικό πραγματικά τοπίο, τους τοπικούς χορούς από το χορευτικό του Τριγωνικού και του Μικροβάλτου, που τίμησαν τη γιορτή. Ακολούθησε γλέντι από τους κατοίκους, που κράτησε μέχρι αργά το μεσημέρι.
Κάτι άρχισε να κινείται και στο Τριγωνικό
ΑπάντησηΔιαγραφή