Από τη πρώτη στιγμή που η Τρόϊκα με τα Μνημόνιά της και διαρκείς άλλες παρεμβάσεις της άρχισε να πιστοποιεί με τον πιο κυνικό τρόπο την πλέον κυνική Κατοχή, ο κόσμος είχε στραμμένα τα βλέμματά του στην αντιπολίτευση, αφού η κυβέρνηση, κι όσοι ακόμα αρχικά είχαν πιστέψει στις όποιες πραγματικές ή υποτιθέμενες ικανότητές της να αντιμετωπίσει τη κρίση, απέτυχε παταγωδώς, όχι μόνο να διαχειρισθεί την οικονομική διάσταση του προβλήματος, μα και να διασώσει το κύρος και την εθνική αξιοπρέπεια της χώρας.
Αυτή η αντιπολίτευση, εδώ και λίγες μέρες, διαφοροποιήθηκε και συρρικνώθηκε δραματικά. Η αξιωματική αντιπολίτευση και ο ΛΑΟΣ, πέρασαν στο στρατόπεδο της συγκυβέρνησης ΚΑΙ ΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ…
Έμεινε έτσι ως ΑΜΙΓΩΣ αντιπολιτευτική ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ δύναμη η Αριστερά…
Η Αριστερά, βρίσκεται στη θέση εκείνη, ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΕΙΤΕ ΘΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΕΙ ΩΣ ΔΥΝΑΜΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Πάντως, ΑΝ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ η Αριστερά δεν θα κατορθώσει να ξεκολλήσει από ό,τι την κρατά σε απόσταση από το λαό και τη κοινωνία ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, δεν θα το κατορθώσει ποτέ, και όταν η ανάκαμψη θ’ αρχίσει να αχνοφέγγει, πολύ φοβούμαι ότι θα τελειώσει ως πολιτική παρουσία…
Ολόκληρο το άρθρο στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε εδώ τις προτάσεις, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα προβλήματα για ότι σας ενδιαφέρει.