Το σύνδρομο της Στοκχόλμης και οι εκλογές

Οι επίδοξοι νέοι σωτήρες της χώρας και η επιμονή τους να τιμωρήσουν τους πραγματικούς υπεύθυνους, παρουσιάζονται ως οι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα.

Το 1973, τέσσερις Σουηδοί που κρατήθηκαν ως όμηροι για έξι ημέρες σε θησαυροφυλάκιο τράπεζας, κατά τη διάρκεια της ληστείας, «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους ο δεσμός αυτός με τους κακοποιούς ήταν ένα μέσο που ανέπτυξαν οι όμηροι προκειμένου να αντέξουν τη βία.

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και τα κόμματα του μνημονίου.
Προσπαθούν, δηλαδή, να εκμεταλλευτούν το δεσμό που είχαν αναπτύξει τόσα χρόνια με τον ελληνικό λαό, καταγγέλοντας ως υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση της χώρας τα κόμματα που ποτέ δεν κυβέρνησαν όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, οι ΑΝΕΛ, οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ. 

Στην περίπτωση της ληστείας στην τράπεζα της Στοκχόλμης τα θύματα (οι όμηροι) ταυτίστηκαν με τους θύτες (ληστές), ενώ ένιωθαν φόβο γι' αυτούς που έβαλαν τέλος στην αιχμαλωσία τους.

Η μακροχρόνια ψυχολογική έρευνα του περιστατικού αυτού και άλλων παρόμοιων καταστάσεων ομηρίας έχει καταλήξει σε ένα σαφές και χαρακτηριστικό σύνολο συμπτωμάτων για το Σύνδρομο της Στοκχόλμης:

Οι όμηροι αρχίζουν να ταυτίζονται με τους εγκληματίες που τους κρατάνε.

Το ίδιο και οι ψηφοφόροι ταυτίζονται με όσους ευθύνονται για την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα οι ίδιοι και η χώρα. 

Η ταύτιση αυτή αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνείδητα) στην ιδέα ότι οι υπεύθυνοι της περιπέτειάς τους δεν θα τους βλάψουν άλλο, αν τους υποστηρίξουν απόλυτα.

Γιαυτό και τα υπεύθυνα για τη σημερινή περιπέτεια του ελληνικού λαού προσπαθούν με τον φόβο, τον εκβιασμό, την τρομοκρατία να εμπεδώσουν στους ψηφοφόρους αυτό το σύνδρομο. 

Προσπαθούν να εμπεδώσουν στους ψηφοφόρους,  ότι οι προσπάθειες όσων δεν κυβέρνησαν μέχρι σήμερα και επιδιώκουν να τους σώσουν, είναι ενέργειες που πιθανώς να τους βλάψουν.

Προσπαθούν δηλαδή, να εμπεδώσουν στους ψηφοφόρους ότι η διάσωση μπορεί να μετατραπή σε μία θανατηφόρα γι αυτούς κατάσταση (έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ). 

Ιδιαίτερα σε πολιτικές ή ιδεολογικές καταστάσεις, όπως συμβαίνει στη χώρα μας, η μακροχρόνια κομματική αιχμαλωσία επιτρέπει στους ψηφοφόρους να εξοικειωθούν με τις απόψεις των υπευθύνων  και να πιστεύουν ότι η θέση των υπεύθυνων κομμάτων για την κατάντια τους είναι η δίκαιη.
Ανάλογα με το βαθμό της ταύτισης με τα υπεύθυνα κόμματα, για την κατάσταση των ίδιων και της χώρας,  οι ψηφοφόροι μπορεί να αρνηθούν ότι αυτά έχουν άδικο και να πιστέψουν ότι οι επίδοξοι νέοι σωτήρες και η επιμονή να τιμωρήσουν τους πρώην, είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Η επιχείρηση της εκμετάλλευσης του σύνδρομου της Στοκχόλμης από τα κόμματα του μνημονίου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Μένει να δούμε αν θα πετύχει!